Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007
ΤέλοςφόρμαςΑρχήφόρμαςΨευδή σημεία επαφής
Ανδρούτσος, Οδυσσέας Α.
ΤέλοςφόρμαςΑρχήφόρμαςΑμόνι (2005)
158 σελ.
ISBN 960-88020-0-8
ISBN-13 978-960-88020-0-1
Τιμή €10,00
158 σελ.
ISBN 960-88020-0-8
ISBN-13 978-960-88020-0-1
Τιμή €10,00
ΤέλοςφόρμαςΑρχήφόρμαςΤο "Ψευδή σημεία επαφής" δεν είναι απλά το πρώτο βιβλίο του Οδυσσέα Ανδρούτσου αλλά ένα από τα ελάχιστα καλά βιβλία επιστημονικής φαντασίας που γράφτηκαν από Έλληνα. Και είναι τόσο καλό όχι γιατί ο συγγραφέας είναι λόγιος, ούτε λόγω της επιστημονικής του ακρίβειας, αλλά γιατί ο Ανδρούτσος, κατόρθωσε να γράψει ένα βιβλίο με καταιγιστική δράση, να κατασκευάσει ένα πιστευτό αντι-ήρωα που δεν περιχαρακώνεται στα στενά όρια της Ελλάδα, μπορεί να είναι οπουδήποτε κι άλλωστε ο κόσμος που συγκρότησε για μας ο συγγραφέας, ο πλανήτης γη -χωρίς να απέχει πολύ από τον καθημερινό- είναι ένα μεγάλο κράτος και όπως είπε και ο Μαξ Βέμπερ "Κράτος είναι μια γεωγραφική έκταση στα όρια της οποίας μια κεντρική εξουσία έχει το μονοπώλιο νομιμοποιημένης βίας".
Ο Ρεσύ, ο ήρωας του βιβλίου έχει τους δικούς του ηθικούς κανόνες που ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν συμπίπτουν με τους κανόνες που επιβάλει το σύστημα. Έρχεται αντιμέτωπος με τους Νομοκράτες, τα "ντόπερμαν" του συστήματος. Το πετυχημένο λογοπαίγνιο με την αντιδιαστολή των Νομοκρατών στους Τρομοκράτες είναι εξαιρετικά επιτυχημένο, σε ένα παγκόσμιο κράτος είναι φυσικό η κάθε αντίσταση να βαφτίζεται τρομοκρατία. Ο Ρεσύ, μολονότι περιθωριακός, δεν είναι τρομοκράτης. Και δεν είναι γιατί δεν σκοπεύει να αλλάξει τον κόσμο, δεν μπορεί καν να αλλάξει τον εαυτό του. [...]
Ο Ρεσύ, ο ήρωας του βιβλίου έχει τους δικούς του ηθικούς κανόνες που ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν συμπίπτουν με τους κανόνες που επιβάλει το σύστημα. Έρχεται αντιμέτωπος με τους Νομοκράτες, τα "ντόπερμαν" του συστήματος. Το πετυχημένο λογοπαίγνιο με την αντιδιαστολή των Νομοκρατών στους Τρομοκράτες είναι εξαιρετικά επιτυχημένο, σε ένα παγκόσμιο κράτος είναι φυσικό η κάθε αντίσταση να βαφτίζεται τρομοκρατία. Ο Ρεσύ, μολονότι περιθωριακός, δεν είναι τρομοκράτης. Και δεν είναι γιατί δεν σκοπεύει να αλλάξει τον κόσμο, δεν μπορεί καν να αλλάξει τον εαυτό του. [...]
Κείμενο: Χρήστος Σιδερής
Ετικέτες: Εκδόσεις
4 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα ηρωικά χρόνια της μεταπολίτευσης, τότε που οι απεργίες ήταν θρυλικές, ένας φίλος μετά από ανηλεή καταδίωξη, βρέθηκε μαζί με κάποιον άλλο διαδηλωτή στην ίδια κρυψώνα: «Από πού είσαι ρε σύντροφε» τον ρώτησε και αυτός είπε, «Οργάνωση Προλεταριακής Αριστεράς», «Όπα!», απαντά ο φίλος και λέει ο άλλος, «Ναι, Ο.Π.Α»
Θα με ρωτήσετε τώρα τι σχέση έχει αυτό το σχόλιο με την κριτική που ήρθα να γράψω για το βιβλίο «Ψευδή σημεία επαφής», το οποίο και ανήκει στον χώρο της Επιστημονικής Φαντασίας, μια άκρως ρητορική ερώτηση που θα απαντήσω αμέσως!
¶ξονας του βιβλίου, του Οδυσσέα Ανδρούτσου, είναι μια κοινωνία που η τρομοκρατία έχει θεσμοθετηθεί σε νόμιμο καθεστώς και οι ήρωες τύπου μπουρλοτιέρης Κανάρης έχουν διαγραφεί από προσώπου γης. Παρ’ όλα αυτά ένας μοναδικός ήρωας με το όνομα «Ρεσύ» αναλαμβάνει να σώσει τον κόσμο και την πάρτη του.
Το βιβλίο ακολουθώντας την παράδοση των φυλλαδίων επιστημονικής φαντασίας είναι χωρίς επιμέλεια που και ένας δυσλεκτικός, σαν του λόγου μου, το κατάλαβε. Από την άλλη όμως έχει δύναμη στο γράψιμο και πολύ ζωντανό λόγο. Κάνει χρήσει αδόκιμων εκφράσεων πολύ πετυχημένα και κρατά μια δυνατή πλοκή χωρίς καθόλου κοιλιά. Πιστό στις αρχές της καλτ Επιστημονικής Φαντασίας είναι γεμάτο υπερβολές και πλέκει ένα αιματοβαμμένο εφιάλτη, σπαρμένο με διάτρητα πτώματα κακών.
Περισσότερο αγγίζει τα έργα της πρώτης εμφάνισης της Ε.Φ. με την τεκμηρίωση μιας ουτοπίας, αλλά αυτή τη φορά ζοφερής. Ο ίδιος ο ήρωας δεν έχει ενδοιασμούς και πολιτικά κίνητρα, αυτά δρουν ερήμην του και τον περιπλέκουν σε μια απίστευτη συνομωσία, όταν αναλαμβάνει ένα συμβόλαιο θανάτου. Μέσα από αλλεπάλληλες εκτελέσεις και αφού ο αναγνώστης χορτάσει εξολόθρευση, ο ήρωας θα επιλέξει τον δικό του θάνατο, αφήνοντας κληρονομιά το όνομα του που δεν ειπώθηκε και ποτέ, αλλά ταλανίζει την καρδιά μας στο άκουσμα κάθε αδικίας, ρε συ! ‘Όσο κι αν φαίνεται αστείο, το σύνθημα « Εμπρός στον τέτοιον, που χάραξε ο Έτσι», ήταν αρκετό στον συγγραφέα, για να στήσει αυτόν τον όμορφο μύθο και να κρατήσει την αγωνία σε υψηλό επίπεδο.
Διαβάστε το, είναι εξαιρετικά επίκαιρο, ανεβαστικό και γραμμένο με χιούμορ και αισιοδοξία
Αρετή Θ.
από ector
ΨΕΥΔΗ ΣΗΜΕΙΑ ΕΠΑΦΗΣ:ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ Εκδοσεις «αμόνι» \"μοιραστείτε τον πλανήτη\" παραγγέλλει ο Οδυσσέας. όμορφο γοργό γράψιμο, γοργό αφήγημα. Όπα ρε! Ρε συ! Αταβισμός: δυο αιώνες και κάτι τώρα, που τα όπλα βρίσκουν το μάστορα τους στα χέρια των Αντρουτσων ε λοιπόν και στου νεώτερου την ιστορημένη εκδοχή ευστοχούν δεόντως. Ο Δυσσεας -λέων στο χάνι της Γραβιάς- στα υστερινά της διαμάχης του με την Αρχή αντικατέστησε θεατρικώ τω τρόπω τα άρματα με καλαμάρι στο ζωνάρι δηλώνοντας:τώρα εγώ είμαι πολιτικός! Χρόνια μετά ο συνονοματεπωνυμος γόνος θα βουτήξει το καλάμι εκεί εύνουν, αιχμηρό, οξύ, καλοξυσμενο, και τα άρματα που σίγησαν θα πάρουν εκδίκηση ξερνώντας φωτιά και μολύβι. Λογοτεχνικές σφαίρες πάνε πιο πέρα από τις αληθινές, χαράζουν βαθιά με νόημα. Οδυσσέα πάμε μια Οδύσσεια, περιπέτεια γραφής? Άστραψε σαν γιαταγάνι κυρτό έκοψε λαβα στα αετώματα της παρνασιδας. όλα τα λεφτά λουλούδια. Στοίχημα Β προσώπου (ήρωες Ρεσυ-απίθανος!, και Οπαρε -ο σαντσο παντσα του) Ρωτήστε το \"Αμόνι μετά από ολοήμερο σφυροκόπημα να σας πει την ένταση με την οποία γράφτηκε δουλεύτηκε το μυθιστόρημα . Ρωτώ το έργο: \"Ποια παγωμένη θάλασσα σπάει μέσα μας\" τι εγκαινιάζει? Τι είναι ο οίστρος της γραφής του? Γιατί μια δόνηση την έχει, και πολλές σφαίρες και εκρήξεις . κολυμπάει στον πάγο ο Ρεσυ αντίθετα στη βροχή αιχμηρές σφαίρες σαν την πέννα που πυροδοτεί το ρυθμό. Τι κάνει τον ήρωα να ξεχειλίζει τον κόσμο φυτεύοντας μολύβι στα κορμιά των νομοκρατων? \"Τα λόγια του Μάρκου ξανάρθαν στο μυαλό σου. Το νερό εξαγνίζει. Πετάς τη μποτίλια στο δρόμο και ακούς το θρυμμάτισμα της, το οποίο πνίγεται μέσα στον ήχο των σταγόνων της βροχής\" Ο κεντροευρωπαιος αναζητά τον εαυτό του στο δάσος, ο Ολλανδός στα πολντερ (δες χάπενινγκ: λόφοι της Ολλανδίας), Ο Ρώσος τη Σιβηρία μέσα του, ο σκανδιναβός τα φιορδ,ο φραγκος γωνίες στα δεκάρικα, κι ο έλληνας ψάχνει για νερό (κύματα σαν βουνά βουνά σαν κύματα) \"Μακάρι να έχω άδικο \"Σκέφτηκες \"Μακάρι να έχω δίκιο \"Σκέφτηκε \"θυμάσαι την κομπίνα πέτα πουλί μου πέτα?\" \"Ένα ποτό ένα τσιγάρο και ένα κρεβάτι είναι αυτά που χρειάζεσαι, όχι κατ ανάγκη με αυτή τη σειρά\" \"Αν κάτι πάει καλά, λέει μια απόρροια του νόμου του Μερφυ, κάπου έχει γίνει σφάλμα. ..Βρίζεις επειδή είσαι άθεος και δεν μπορείς να προσευχηθείς.. ..όταν αποκλείεις το αδύνατο, αυτό που μένει, όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, πρέπει να είναι η αλήθεια\" Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ \"Αν δε βρέξει λούζεσαι στο δρόμο ..Οι δεσμοί μεταξύ πληρωμένων δολοφόνων είναι κάτι σαν το σόι.. όταν όμως καμφθούν οι άγραφοι νόμοι.. τότε δεν υπάρχει έλεος. ..Η βροχή έχει αντικατασταθεί από χιονόνερο.. εδώ μεγάλωσα, συνέχισες, ..Ότι πιο ιερό για μένα, είναι η μάντρα με τα στραπατσαρισμένα αυτοκίνητα. Να φύγω για να κάνω τι?\" κατέληξες .τα μάτια του έπαιξαν νευρικά \"Μια καινούργια αρχή\". Είπε κάποτε. \"Δεν μπορώ του γνωστοποίησες\" \"Γιατί?\" \"Ουφ. Γιατί δεν έχω παλιά αρχή. Δεν έχω κάποιο σκοπό. ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΚΑΛΟΣ ΣΤΟ ΣΗΜΑΔΙ. ΑΠΛΑ ΖΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ\" ..ΕΓΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΞΕΡΩ ΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΩ\" (Υπογραμμίζω με κεφαλαία αυτό το σημείο που θεωρώ κινητήρια ιδέα του βιβλίου) ΕΤΣΙ ΟΙ ΑΝΔΡΟΥΤΣΑΙΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! ..Ο χειρότερος εφιάλτης είναι η ζωή.. Έλεγε ο Μάρκος Είναι ο χειρότερος γιατί ξέρεις ότι δεν μπορείς να ξυπνήσεις (ευτυχώς δεν έχουμε ξυπνήσει ακόμα μ αυτή την έννοια. .συμπληρώνω εγώ, ..εγώ που κοιμάμαι τη ζωή κι όχι τον αξύπνητο..) Τα μάτια του ρεσεψιονιστ στένεψαν αλλά το χαμόγελο του παρέμεινε. »ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ». \"μοιραστείτε τον πλανήτη\" ΟΔΥΣΣΕΥ! καλή επιτυχία
όμορφο γοργό γράψιμο, γοργό αφήγημα.
Όπα ρε! Ρε συ!
Αταβισμός: δυο αιώνες και κάτι τώρα, που τα όπλα βρίσκουν το μάστορα τους στα χέρια των Αντρουτσων ε λοιπόν και στου νεώτερου την ιστορημένη εκδοχή ευστοχούν δεόντως.
Ο Δυσσεας -λέων στο χάνι της Γραβιάς- στα υστερινά της διαμάχης του με την Αρχή αντικατέστησε θεατρικώ τω τρόπω τα άρματα με καλαμάρι στο ζωνάρι δηλώνοντας:τώρα εγώ είμαι πολιτικός! Χρόνια μετά ο συνονοματεπωνυμος γόνος θα βουτήξει το καλάμι εκεί εύνουν, αιχμηρό, οξύ, καλοξυσμενο, και τα άρματα που σίγησαν θα πάρουν εκδίκηση ξερνώντας φωτιά και μολύβι.
Λογοτεχνικές σφαίρες πάνε πιο πέρα από τις αληθινές, χαράζουν βαθιά με νόημα.
Οδυσσέα πάμε μια Οδύσσεια, περιπέτεια γραφής?
Άστραψε σαν γιαταγάνι κυρτό έκοψε λαβα στα αετώματα της παρνασιδας. όλα τα λεφτά λουλούδια.
Στοίχημα Β προσώπου (ήρωες Ρεσυ-απίθανος!, και Οπαρε -ο σαντσο παντσα του)
Ρωτήστε το "Αμόνι μετά από ολοήμερο σφυροκόπημα να σας πει την ένταση με την οποία γράφτηκε δουλεύτηκε το μυθιστόρημα .
Ρωτώ το έργο: "Ποια παγωμένη θάλασσα σπάει μέσα μας" τι εγκαινιάζει?
Τι είναι ο οίστρος της γραφής του?
Γιατί μια δόνηση την έχει, και πολλές σφαίρες και εκρήξεις .
κολυμπάει στον πάγο ο Ρεσυ αντίθετα στη βροχή αιχμηρές σφαίρες σαν την πέννα που πυροδοτεί το ρυθμό.
Τι κάνει τον ήρωα να ξεχειλίζει τον κόσμο φυτεύοντας μολύβι στα κορμιά των νομοκρατων?
"Τα λόγια του Μάρκου ξανάρθαν στο μυαλό σου.
Το νερό εξαγνίζει. Πετάς τη μποτίλια στο δρόμο και ακούς το θρυμμάτισμα της, το οποίο πνίγεται μέσα στον ήχο των σταγόνων της βροχής"
Ο κεντροευρωπαιος αναζητά τον εαυτό του στο δάσος, ο Ολλανδός στα πολντερ (δες χάπενινγκ: λόφοι της Ολλανδίας), Ο Ρώσος τη Σιβηρία μέσα του, ο σκανδιναβός τα φιορδ,ο φραγκος γωνίες στα δεκάρικα, κι ο έλληνας ψάχνει για νερό (κύματα σαν βουνά βουνά σαν κύματα)
"Μακάρι να έχω άδικο "Σκέφτηκες
"Μακάρι να έχω δίκιο "Σκέφτηκε
"θυμάσαι την κομπίνα πέτα πουλί μου πέτα?"
"Ένα ποτό ένα τσιγάρο και ένα κρεβάτι είναι αυτά που χρειάζεσαι, όχι κατ ανάγκη με αυτή τη σειρά"
"Αν κάτι πάει καλά, λέει μια απόρροια του νόμου του Μερφυ, κάπου έχει γίνει σφάλμα.
..Βρίζεις επειδή είσαι άθεος και δεν μπορείς να προσευχηθείς..
..όταν αποκλείεις το αδύνατο, αυτό που μένει, όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, πρέπει να είναι η αλήθεια"
Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ
"Αν δε βρέξει λούζεσαι στο δρόμο
..Οι δεσμοί μεταξύ πληρωμένων δολοφόνων είναι κάτι σαν το σόι.. όταν όμως καμφθούν οι άγραφοι νόμοι.. τότε δεν υπάρχει έλεος.
..Η βροχή έχει αντικατασταθεί από χιονόνερο..
εδώ μεγάλωσα, συνέχισες, ..Ότι πιο ιερό για μένα, είναι η μάντρα με τα στραπατσαρισμένα αυτοκίνητα. Να φύγω για να κάνω τι?" κατέληξες
.τα μάτια του έπαιξαν νευρικά
"Μια καινούργια αρχή". Είπε κάποτε.
"Δεν μπορώ του γνωστοποίησες"
"Γιατί?"
"Ουφ. Γιατί δεν έχω παλιά αρχή. Δεν έχω κάποιο σκοπό.
ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΚΑΛΟΣ ΣΤΟ ΣΗΜΑΔΙ. ΑΠΛΑ ΖΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ" ..ΕΓΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΞΕΡΩ ΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΩ" (Υπογραμμίζω με κεφαλαία αυτό το σημείο που θεωρώ κινητήρια ιδέα του βιβλίου) ΕΤΣΙ ΟΙ ΑΝΔΡΟΥΤΣΑΙΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
..Ο χειρότερος εφιάλτης είναι η ζωή.. Έλεγε ο Μάρκος
Είναι ο χειρότερος γιατί ξέρεις ότι δεν μπορείς να ξυπνήσεις (ευτυχώς δεν έχουμε ξυπνήσει ακόμα μ αυτή την έννοια. .συμπληρώνω εγώ, ..εγώ που κοιμάμαι τη ζωή κι όχι τον αξύπνητο..)
Τα μάτια του ρεσεψιονιστ στένεψαν αλλά το χαμόγελο του παρέμεινε.
»ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ».
"μοιραστείτε τον πλανήτη"
ΟΔΥΣΣΕΥ! καλή επιτυχία
http://ekfrastes.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=235