Ενα σύντομο ευθυμογράφημα από τον φίλο Thoulouaga ...

Απογείωση

- Ρε συ,εισαι σιγουρος;

- Αφου σου λεω ναι! Θα απογειωθουμε! Πρεπει να φτασουμε σε ανωτατο επιπεδο…..

- Μηπως μας πιασει ιλιγγος εκει πανω; Χαχαχαχαχαχαχα

- Χαχαχαχαχαχαχα!

- Μπαμ και κατω;

- Μπαμ και κατω.

Η διαδικασια επεβαλε διακοπη συνομιλιας. Θες γιατι ηταν σχεδον τελειωμενοι; Θες γιατι υπηρχε ένα δεος για τη διαδικασια; Δεν εβγαλαν μιλια. Το μονο που ακουγοταν ηταν η τηλεοραση που ειχε φρεναρει το ξεφρενο ζαπινγκ σε ένα μουσικο καναλι που τραγουδαγε ο Πετρελης.

- Πω πω! Ηταν δυναμιτης…

- Αυτό είναι! Ξεκιναει η απογειωση! Μα ευτυχωωωως που υπαρχει ακομα Θεοοοοος….Αυτος είναι καλλιτεχνης! Ειναι και βαζελος.

- Πραγματικα απογειωθηκες!

Στιγμες χαμηλοφωνης αλλοφροσυνης ακολουθησαν με την υπερανθρωπη προσπαθεια να μην ενοχλησουν τους γειτονες - δειγμα ότι υπηρχε ακομα επαφη - αφου ο Πετρελης ειχε ανεβασει το κεφι στο δωματιο μεχρι το ταβανι. Οι χορευτικες φιγουρες, που ηταν αρκετα αστειες μιας και δεν ηξεραν να χορευουν, εδιναν και επερναν. Λιγο ακομα να διαρκουσε το τραγουδι θα πιστευαν ότι βρισκοντουσαν στα μπουζουκια. Τον Πετρελη τον διαδεχθηκαν διαφημισεις και ηταν μια καλη αφορμη και για τους δυο να καθησουν στον καναπε. Επρεπε να ξεκουραστουν μιας και η προσπαθεια του χορου, τους ειχε κανει κατακοπους. Τσιγαρο στο στομα και… ειχε ηδη ξεκινησει η απογειωση…

FASTEN YOUR SEAT BELTS!

Η φωνη γλυκια και αρκετα σεξουαλικη μας ενημερωνει να δεσουμε τις ζωνες.

- Λες να είναι χοντρη?

- Ποια?

- Αυτή που ειπε την ανακοινωση.

- Για να τη κρυβουνε πισω από τα μικροφωνα, μαλλον…

Η προσπαθεια να βρουνε που κλειδωνει η ζωνη δεν ηταν ευκολη. Με κινηση «βλεπω και μαθαινω» τα καταφερανε. Η αεροσυνοδος προσφερει πουρα και ουισκι.

- Δεσποινις! Ενα τασακι θα φερετε?

Το τασακι ερχεται μαζι με μια θεσπεσια παρουσια ντυμενη με τζιν παντελονι και ένα t shirt λευκο μεχρι τον οφαλο.

- Καλη σας διασκεδαση ειπε με παθιαρικη φωνη.

- Σε ευχαριστουμε. Αν θελεις κατσε εδώ διπλα,δεξια… διπλα απ το παραθυρο.

Ο κωλος της ηταν τοσο προκλητικος που σχεδον μιλαγε καθως τον κουνουσε.Αφου σταθηκε διπλα στο παραθυρο, ένα σμηνος πουλιων - μπαλλαρινοπουλια ητανε θαρρω - να κανουν γυμναστικες επιδειξεις κανοντας διαφορα σχεδια με τελειο σχηματισμο.

- Πω πω! Το ειδες?

- Ποιο?

- Τα σχεδια που κανουν τα πουλια.

- Όχι. Βλεπω ένα συννεφο που είναι ετοιμο να κατασπαραξει ένα κομματι ουρανου

- Πω πω….απιστευτα είναι εδώ πανω!

- Πουρο;

- Ναι. Είναι ότι πρεπει με το ουισκακι.

Πριν προλαβουν να φτυσουν το κατω κομματι του πουρου - ακριβως όπως το εχουν δει σε ταινιες - βλεπουν ένα αναπτηρα να αναβει, χωρις συνεχεια από πανω.Τα ματια τους ακολουθοντας πορεια αργη, κατεβηκαν προς τα κατω να δουν τη συνεχεια του αναπτηρα. Δαχτυλα… παλαμη… χερι… ωμος… τριγωνικο αυτι… μαγουλο φουσκομενο υπερβολικα… μελαμψο δερμα… πονηρο υφος… περιεργα χαρακτηριστικα.

- Τι ν τουτο?

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Ωχ! Κατι μου θυμιζει αυτό.

Εντονα χρωματα ξεπροβαλλουν από παντου, μια γλυκια θολουρα πλυμμηριζει το χωρο αλλα κανενας δεν παραπονιεται.Ενα ζαρκαδι πεταγεται από το μονιτορ του μπροστινου καθισματος, βγαινει εξω από την οθονη και κουτουλαει τον τοιχο. Η αεροσυνοδος με στριγγλιες το πλησιαζει. Το ζαρκαδι εκει που ηταν αναισθητο κανει… χρααααααπ και σηκωνεται ορθιο και ξεσκονιζεται.

- Συγνωμη δεσποινις. Δεν υπολογισα σωστα, ειπε το ζαρκαδι.

Ο χωρος γυρω γυρω γεμισε πρασιναδα και κλαδια δεντρων απλωθηκαν παντου. Οι χιμπατζηδες συμμαχισαν με τα λιονταρια και κανονιζουν να τους την πεσουν. Ολοι στο χωρο αρχιζουν και τρομοκρατουνται.

- Θα μας τη πεσουν;

- Ξερω γω; Ελπιζω πως όχι. Τους βλεπω αγριεμενους όμως… τι θα κανουμε; Πως θα σωθουμε;

- Παρτε κυριε αναπτηρα, ακουστηκε μια γνωριμη φωνη.

Οι χιμπατζηδες ηρθαν από μπροστα και τα λιονταρια από πισω. Ο κλοιος ηταν ασφυκτικος, δεν θα αργουσε η μαχη…

- Πρεπει να βρουμε μια λυση.

- Παει μας φαγανε λαχανο!

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Ρε παιδια, να το συζητησουμε ρε παιδια…

- Εμεις δεν…

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Εμεις καλοι…

- Μα, να σας εξηγησουμε…

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Δεν θελαμε να…

Ο ηχος του κινητου που χτυπουσε επανεφερε την ταξη. Τα ματια σαν να βγηκαν από τη γυαλα που εβλεπαν και απεκτησαν επαφη με την πραγματικοτητα. Η τηλεοραση παιζει τις γνωστες αηδιες, η ωρα προχωρημενη και ο αναπτηρας που τοση ωρα ψαχνουν είναι κατω από τα τσιγαρα…

Thouluaga