CSS - Cansei De Ser Sexy Εγώ τα λεσβιακά συγκροτήματα (όσον αφορά την ηχητική προσέγγιση, δεν ξέρω αν είναι λεσβίες οι κοπέλες) τα απολαμβάνω


Ελπίζω να μην ξεχάσατε το A Weekend In The City των BLOC PARTY γιατί εγώ δεν το ξέχασα. Στην πεντάδα I am hunting for witches...


BLACK REBEL MOTORCYCLE CLUB - Baba 81 . Πρόκειται για πραγματική ροκ εν ρολ μπάντα ότι κι αν σημαίνει αυτό!


Είναι κρίμα η φωνούλα της BJORK να εξαντλείται με δίσκους όπως το Volta. Ήμαρτον ...


To Neon Bible των ARCADE FIRE είναι ένα πολύ καλό New Wave άλμπουμ περισσότερο στην παράδοση των Mission.


!!! - Myth Takes Στα τρία θαυμαστικά που είναι το όνομα του συγκροτήματος θα προσθέσω και τα δικά μου τρία θαυμαστικά για το Myth Takes.


Οι INTERPOL είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα το τελευταίο διάστημα και γι αυτό σκοπεύω να τους συγχωρέσω το Our Love To Admire. Πολύ κατώτερο του Antics (2005) και του Turn On The Bright Lights (2004).


Καλύτερο του συνηθισμένου, κατώτερο του αναμενομένου. Θα ακουστεί το Me llaman calle


Beyond DINOSAUR Jr - Σα να μην πέρασε μια μέρα!!! Σταθερή αξία !!! Μέσα στην πεντάδα!!!


Δεν τρελάθηκα με το White Chalk. Πολυ υποτονικό και καλά θα κάνει η PJ HARVEY να επιμείνει στις μουσικές φόρμες της PATTY SMITH ή να επιστρέψει στο DRY


Στο ROOTS & ECHOES οι CORAL θυμίζουν sixties περισσότερο από ποτέ και ομολογώ ότι εμένα προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου. Μια χαρά


Ενα ακόμα σούπερ CD της χρονιάς (σίγουρα μέσα στην πεντάδα με τα καλύτερα" είναι το "Ww were dead before the ship even shank" των ODEST MOUSE. Απίστευτες συνθέσεις!


Οι Σουηδοί LCD SOUNDSYSTEM απο τα χαρακώματα της Ευρωπαικής alternative αντιστέκονται σθεναρά στο εμπορικό ροκ και παρουσιάζουν έναν ακόμα αξιοσημείωτο άλμπουμ SOUND OF SILVER.


ΤΟ "BECAUSE OF THE TIMES" EINAI - ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ- ΑΠΛΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ. Ζήτω οι PIXIES και οι KINGS OF LEON!


Oi BABYSAMPLES είναι μία μπάντα που θυμίζει έντονα αγγλική ποπ μπάντα, πράγμα φυσικό γιατί πρόκειται για αγγλική ποπ μπάντα. Μου αρέσουν πολύ τα Delivery & Carry On Up In The Morning. Ακούστε τους.


Οι HAPPY MONDAYS με το "Unkle Dysfactional" ξεκινούν την ιστορία από εκεί που την άφησαν στις αρχές των ninties και αυτό από μόνο του είναι κάπως απογοητευτικό καθώς έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια. Πάντως μια νύχτα που είχα αφήσει το σιντί να παίζει ξύπνησα και διαπίστωσα ότι το CD μου άρεσε πολύ. Σακατιλίκια!

Η SIOUXISIE SIOUX επανέρχεται στα μουσικά δρώμενα με ένα πολύ καλό άλμπουμ που, για καλή μας τύχη, ακολουθεί περισσότερο τα μουσικά μονοπάτια των BANSHEES παρά των CREATURES. Επιτέλους!





Ο Ian Brown παρουσιάζεται καλύτερος και με μεγαλύτερη διάρκεια στη σόλο καριέρα του. Στα βήματα του Morrissey δημιουργεί ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ που θα ακουστεί για ένα δύο χρόνια μέχρι να περάσει στην ιστορία. Το bonus σιντάκι είναι ενδεικτικό της έπαρσης των άγγλων τραγουδοποιών αυτής της κλάσης. Πέραν τούτων και το δίχως άλλο το "The World is yours" είναι από τα καλύτερα άλμπουμ του 2007.


Μετά το Gimme Fiction (2005) οι Spoon επανέρχονται με το δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ τους. Παρά το παράξενο όνομα του CD (Ga Ga Ga Ga!!!) πιο ώριμοι, λυρικοί, ουσιαστικοί και με εμπνευσμένες συνθέσεις παρουσιάζουν ένα από τα πλέον ουσιαστικά άλμπουμ του 2007.


Τα έχουμε ξαναματαπεί, οι RADIOHEAD είναι σούπερ μπάντα. Δεν νομίζω να αφήσουν κάποια στιγμή τις συνθέσεις ολοκληρωμένων άλμπουμ και να επανέλθοουν στα τραγούδια οπότε όσοι νοσταλγείτε τους RADIOHEAD πριν το 1998 ξεχάστε το. Παρότι όμως το "IN RAINBOWS" αποτελεί σύνθεση ξεχωρίζουν κάποια κομμάτια όπως: το 15 step, bodysnatchers κ.α. ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ.


Το Progresive Rock των Zeros επιμένει και αν είναι να επιμένει με αλμπουμάρες όπως το "Centurys Before Love & War" ντεμπούτο των STARS OF TRACK AND FIELD πολύ καλά κάνει. ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ




Εντάξει το SYSTEM MAY FALL των ελλήνων GAD είναι το καλύτερο ξενόφωνο άλμπουμ της χρονιάς από ελληνικό σχήμα. Προερχόμενοι από τα σπλάχνα σχημάτων όπως οι NARROW PATHS και οι ATRIA οι GAD αποτελούν μία μεγάλη ελπίδα για το μέλλον της ελληνικής σκηνής. Παρόλο που η φωνή του Κώστα Αντωνιάδη είναι σούπερ το καλύτερο κομμάτι της συλλογής είνα, μακράν, το LESLIE στο οποίο συμμετέχει η Αποστολίνα Μαίη.
Σορι δεν έχω pic ....

Ενα σύντομο ευθυμογράφημα από τον φίλο Thoulouaga ...

Απογείωση

- Ρε συ,εισαι σιγουρος;

- Αφου σου λεω ναι! Θα απογειωθουμε! Πρεπει να φτασουμε σε ανωτατο επιπεδο…..

- Μηπως μας πιασει ιλιγγος εκει πανω; Χαχαχαχαχαχαχα

- Χαχαχαχαχαχαχα!

- Μπαμ και κατω;

- Μπαμ και κατω.

Η διαδικασια επεβαλε διακοπη συνομιλιας. Θες γιατι ηταν σχεδον τελειωμενοι; Θες γιατι υπηρχε ένα δεος για τη διαδικασια; Δεν εβγαλαν μιλια. Το μονο που ακουγοταν ηταν η τηλεοραση που ειχε φρεναρει το ξεφρενο ζαπινγκ σε ένα μουσικο καναλι που τραγουδαγε ο Πετρελης.

- Πω πω! Ηταν δυναμιτης…

- Αυτό είναι! Ξεκιναει η απογειωση! Μα ευτυχωωωως που υπαρχει ακομα Θεοοοοος….Αυτος είναι καλλιτεχνης! Ειναι και βαζελος.

- Πραγματικα απογειωθηκες!

Στιγμες χαμηλοφωνης αλλοφροσυνης ακολουθησαν με την υπερανθρωπη προσπαθεια να μην ενοχλησουν τους γειτονες - δειγμα ότι υπηρχε ακομα επαφη - αφου ο Πετρελης ειχε ανεβασει το κεφι στο δωματιο μεχρι το ταβανι. Οι χορευτικες φιγουρες, που ηταν αρκετα αστειες μιας και δεν ηξεραν να χορευουν, εδιναν και επερναν. Λιγο ακομα να διαρκουσε το τραγουδι θα πιστευαν ότι βρισκοντουσαν στα μπουζουκια. Τον Πετρελη τον διαδεχθηκαν διαφημισεις και ηταν μια καλη αφορμη και για τους δυο να καθησουν στον καναπε. Επρεπε να ξεκουραστουν μιας και η προσπαθεια του χορου, τους ειχε κανει κατακοπους. Τσιγαρο στο στομα και… ειχε ηδη ξεκινησει η απογειωση…

FASTEN YOUR SEAT BELTS!

Η φωνη γλυκια και αρκετα σεξουαλικη μας ενημερωνει να δεσουμε τις ζωνες.

- Λες να είναι χοντρη?

- Ποια?

- Αυτή που ειπε την ανακοινωση.

- Για να τη κρυβουνε πισω από τα μικροφωνα, μαλλον…

Η προσπαθεια να βρουνε που κλειδωνει η ζωνη δεν ηταν ευκολη. Με κινηση «βλεπω και μαθαινω» τα καταφερανε. Η αεροσυνοδος προσφερει πουρα και ουισκι.

- Δεσποινις! Ενα τασακι θα φερετε?

Το τασακι ερχεται μαζι με μια θεσπεσια παρουσια ντυμενη με τζιν παντελονι και ένα t shirt λευκο μεχρι τον οφαλο.

- Καλη σας διασκεδαση ειπε με παθιαρικη φωνη.

- Σε ευχαριστουμε. Αν θελεις κατσε εδώ διπλα,δεξια… διπλα απ το παραθυρο.

Ο κωλος της ηταν τοσο προκλητικος που σχεδον μιλαγε καθως τον κουνουσε.Αφου σταθηκε διπλα στο παραθυρο, ένα σμηνος πουλιων - μπαλλαρινοπουλια ητανε θαρρω - να κανουν γυμναστικες επιδειξεις κανοντας διαφορα σχεδια με τελειο σχηματισμο.

- Πω πω! Το ειδες?

- Ποιο?

- Τα σχεδια που κανουν τα πουλια.

- Όχι. Βλεπω ένα συννεφο που είναι ετοιμο να κατασπαραξει ένα κομματι ουρανου

- Πω πω….απιστευτα είναι εδώ πανω!

- Πουρο;

- Ναι. Είναι ότι πρεπει με το ουισκακι.

Πριν προλαβουν να φτυσουν το κατω κομματι του πουρου - ακριβως όπως το εχουν δει σε ταινιες - βλεπουν ένα αναπτηρα να αναβει, χωρις συνεχεια από πανω.Τα ματια τους ακολουθοντας πορεια αργη, κατεβηκαν προς τα κατω να δουν τη συνεχεια του αναπτηρα. Δαχτυλα… παλαμη… χερι… ωμος… τριγωνικο αυτι… μαγουλο φουσκομενο υπερβολικα… μελαμψο δερμα… πονηρο υφος… περιεργα χαρακτηριστικα.

- Τι ν τουτο?

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Ωχ! Κατι μου θυμιζει αυτό.

Εντονα χρωματα ξεπροβαλλουν από παντου, μια γλυκια θολουρα πλυμμηριζει το χωρο αλλα κανενας δεν παραπονιεται.Ενα ζαρκαδι πεταγεται από το μονιτορ του μπροστινου καθισματος, βγαινει εξω από την οθονη και κουτουλαει τον τοιχο. Η αεροσυνοδος με στριγγλιες το πλησιαζει. Το ζαρκαδι εκει που ηταν αναισθητο κανει… χρααααααπ και σηκωνεται ορθιο και ξεσκονιζεται.

- Συγνωμη δεσποινις. Δεν υπολογισα σωστα, ειπε το ζαρκαδι.

Ο χωρος γυρω γυρω γεμισε πρασιναδα και κλαδια δεντρων απλωθηκαν παντου. Οι χιμπατζηδες συμμαχισαν με τα λιονταρια και κανονιζουν να τους την πεσουν. Ολοι στο χωρο αρχιζουν και τρομοκρατουνται.

- Θα μας τη πεσουν;

- Ξερω γω; Ελπιζω πως όχι. Τους βλεπω αγριεμενους όμως… τι θα κανουμε; Πως θα σωθουμε;

- Παρτε κυριε αναπτηρα, ακουστηκε μια γνωριμη φωνη.

Οι χιμπατζηδες ηρθαν από μπροστα και τα λιονταρια από πισω. Ο κλοιος ηταν ασφυκτικος, δεν θα αργουσε η μαχη…

- Πρεπει να βρουμε μια λυση.

- Παει μας φαγανε λαχανο!

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Ρε παιδια, να το συζητησουμε ρε παιδια…

- Εμεις δεν…

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Εμεις καλοι…

- Μα, να σας εξηγησουμε…

- Παρτε κυριε αναπτηρα!

- Δεν θελαμε να…

Ο ηχος του κινητου που χτυπουσε επανεφερε την ταξη. Τα ματια σαν να βγηκαν από τη γυαλα που εβλεπαν και απεκτησαν επαφη με την πραγματικοτητα. Η τηλεοραση παιζει τις γνωστες αηδιες, η ωρα προχωρημενη και ο αναπτηρας που τοση ωρα ψαχνουν είναι κατω από τα τσιγαρα…

Thouluaga

Αναρωτήθηκα ποιές από τις τρύπιες μου κάλτσες να φορέσω και στο λεωφορείο οι παππούδες στέκονταν όρθιοι οικειοθελώς αφήνοντας τις θέσεις ολόγυρα μου άδειες.
Οι άνθρωποι στα διπλανά αυτοκίνητα αγκαλιάζονταν και οι σκύλοι τους με κοίταζαν επίμονα μέσα στα μάτια από το πίσω παράθυρο.
Εχασα το δρόμο για το γραφείο και βρέθηκα στην παραλία.
Συνομίλησα λίγο μ έναν γλάρο για τα συνδικαλιστικά τους.
Τον συμβούλεψα να μην παίρνει τα πράγματα τόσο στα σοβαρά.
Ο διπλανός μου στο καφέ ήταν πολύ ευγενικός. Το ίδιο και η σερβιτόρα.
Μου χαμογελούσαν που και που.
Το απόγευμα δεν χρειάστηκε να γυρίσω σπίτι.
Θα το ήθελα αλλά είχα ξεχάσει που μένω.
Εφαγα κάστανα από το δρόμο και φύσηξα τη μύτη μου που έτρεχε δάκρυα
και η μύτη μου μου είπε "Έίναι η τελευταία φορά που παράγω δάκρυα γι αυτόν". Τη συμβούλεψα να μην είναι τόσο απόλυτη όμως μέσα μου ευχήθηκα αυτό να ήταν αλήθεια.
Στο δρόμο συνάντησα έναν καλόγερο που το αυχενικό του τον ανάγκαζε να κοιτάζει μόνο το έδαφος.
Οταν αντίκρισε τα παπούτσια μου μου είπε:" Μικρή μου η θρησκεία δεν έχει να κάνει με την πάλη του καλού με το κακό αλλά με το πόσο καθαρά κρατάς τα παπούτσια σου"
Χαμογέλασα μα δεν με είδε.
Ο δρόμος ήταν διάσπαρτος με κόκκινες πιπερίτσες αντί για αποτσίγαρα.
Ενα μεγάλο φύλλο από πλατάνι είχε τρυπηθεί πέφτοντας πάνω σε ένα θάμνο. Το γυμνό κλαδί του διαπερνούσε το φύλλο πέρα ως πέρα. Ω, τη ωμή βία, σκέφτηκα και απέστρεψα το βλέμμα ηττημένη .
Και κει που η νύχτα μεγάλωνε είδα ένα ουράνιο τόξο
και το ακολούθησα
γιατί δεν είχα και τι άλλο να κάνω.