Με μεγάλη έκπληξη οι κάτοικοι του χωρίου Πί-Χί-Ψί είδαν ένα ηλιόλουστο πρωϊνό κάποιον κύριο με ένα φτυάρι, έναν κασμά και μία τσάπα να δουλεύει παθιάρικα μέσα εις τα χωράφια.
Και η έκπληξή τους μεγάλωσε όταν το μεσημέρι είδαν να υψώνεται ένα μισοτελειωμένο γεφύρι. Παρατυχών αγρότης πλησίασε τον κύριο και τον ηρώτησε: «τι το ήθελε το κτίσμα, αφού ποτάμι ουδαμού εκεί γύρω υπήρχε;»
Ο κύριος, παρατήσας τα όργανα είπε: «Ώστε δεν υπάρχει ποτάμι εδώ; Τότε θα φτιάξω ένα, διότι όπου υπάρχει γεφύρι, φτιάχνεται και ποταμός».
Εγέλασε ο αγρότης και ο κύριος ανεχώρησε ίνα εξεύρη τα υλικά διά το ποτάμι. Δεν παρήλθε πολλή ώρα και ο κύριος επανήλθεν άπρακτος.
«Τι απέγινε;» ηρώτησεν ο χωρικός.
«Δεν είναι δυνατόν να κατασκευάσω ποταμόν», απήντησεν ο κύριος, «γιατί το ποτάμι δεν φτιάχνεται, εκπηγάζει μέσα από την Γή».
«Είδες λοιπόν», παρατήρησε ο γεωργός, «ότι όλα έχουν μια τάξη σ’ αυτόν τον κόσμο που η ανθρώπινη λογική πολλές φορές δεν την καταλαβαίνει».
«Έχεις δίκιο, αγρότα» απήντησε ο κύριος. Και γκρέμισε το γεφύρι, μάζεψε τα καλαμπαλίκια του και εγκατέλειψε το χωριό Πί-Χί-Ψί...