- «Κάποτε συνέθεταν με το χέρι! Δεν είναι γελοίο;» μεταβίβασε άξαφνα ο Χανς Μπλιξ στον μοναδικό του φίλο που βρισκότανε στην μεγάλη αίθουσα.
- «Τι είναι το χέρι;» μετέφερε την απορία του ο Νέλσον Μαντέλα
- «Ωχ ναι, ξέχασα. Δεν έχεις αντιγράψει αρχαία ιστορία έτσι; -ρώτησε ρητορικά και μην περιμένοντας απάντηση συνέχισε να μεταβιβάζει- Το χέρι ήταν… πώς να στο εξηγήσω τώρα;…. Ήταν ένα μακρόστενο πράγμα που ήταν ενωμένο με τον άνθρωπο και στις άκρες του είχε πέντε μικρές προεξοχές με τις οποίες ο άνθρωπος χειριζόταν διάφορα εργαλεία…Χουχ… κατάλαβες» μεταβίβασε χωρίς να τρέφει ιδιαίτερες ελπίδες.
- «Χμ… το ξέρω ότι μελετάς αρχαία ιστορία αλλά δεν χρειάζεται να κοροϊδεύεις την άγνοια μου. Ακόμα και εγώ μπορώ να καταλάβω ότι μεταφέρεις εσφαλμένα δεδομένα»
- «Δεν με πιστεύεις Νέλσον;» μετέδωσε δυνατά ο Χανς
- «Όχι βέβαια»
- «Καλά, μόνο και μόνο επειδή νιώθω να υπερθερμαίνεται η μητρική μου θα αφαιρέσω το φάιαργουολ για λίγο….. Ορίστε, σάρωσε άπιστε»
- «Ωχ, έχεις δίκιο! Αυτό ήμασταν εμείς; !!! Πως είναι δυνατόν;»
- «Εκπληκτικό έτσι;!» μεταβίβασε ο Χανς
- Ο Νέλσον δίστασε για μια στιγμή και επιχείρησε να ρίξει μια διφορούμενη ματιά στον φίλο του. Δεν τα κατάφερε. «Τώρα μεταφέρεις ερώτηση ή συμπέρασμα; Γιατί το κάνεις αυτό συνέχεια; Με μπερδεύεις!» παραπονέθηκε
- «Ω! Συγνώμη. Δεν το είχα καταλάβει. Φαίνεται ότι από τη πολύ μελέτη αρχίζω να υιοθετώ και τα γλωσσικά ιδιώματα των πρωτόγονων» μεταβίβασε μάλλον εύθυμα ο Χανς. «Θες να αντιγράψεις τη συνέχεια;»
- «Φυσικά, γιατί όχι;» τόλμησε να αστειευτεί ο Νέλσον
- «Ε;…. Ωπ!! Που το έμαθες αυτό;» μετέφερε την δικαιολογημένη απορία του ο Χανς από την σωστή απόδοση του πρωτόγονου ιδιώματος
- «Μου φαίνεται ότι η πρώτη μαθησιακή ενότητα σου έχει παραπέσει σε τίποτα υποφάκελους με διαγραμμένα. Μάθημα πρωτόγονου γλωσσικού παραλογισμού. Ενότητα έβδομη ΜΟΠ (Μη Ορθολογικές Προτάσεις)
- «Μη μεταδίδεις παραποιημένα στοιχεία, το ξέρω πολύ καλά. Απλώς έχω ενσωματώσει όλα τα δεδομένα για τους πρωτόγονους στην ίδια περιοχή»
- «Καλά –συμφώνησε ο Νέλσον- θα συνεχίσεις τώρα;» ρώτησε ανυπόμονα
- «Χαχαχαχα –μετέφερε ευθυμία ο Χανς- βλέπω σε ενδιαφέρει! Εντάξει λοιπόν, θα σου πω. Πολλά χρόνια αργότερα οι πρόγονοι μας ανακάλυψαν την τυπογραφία αλλά αυτό δεν τους βοήθησε ιδιαίτερα γιατί συνέχιζαν να συνθέτουν με το χέρι. Η τυπογραφία πάντως βοήθησε πολύ το πολιτισμό να εξελιχθεί γιατί επέτρεψε να γίνουν πολλά αντίτυπα από τις σκέψεις των Συνθετών δημιουργώντας σταδιακά επισυσσώρευση γνώσεων. Έπειτ…»
- «Εεεεε, περίμενε» τον έκοψε ο Νέλσον «Έχω 22 ερωτήσεις μόνο γι αυτή τη σειρά δεδομένων»
- «22! Ξέχασε το» τον έκοψε ο Χανς
- «Να τις διαγράψω; Γιατί;» απόρησε ο Νέλσον
- «Ουφ, όχι, άστο, δεν εννοούσα αυτό» μπερδεύτηκε ο Χανς
- «Ε τι εννοούσες. Με υπερθέρμανες πια!» εξανέστη δικαιολογημένα ο Νέλσον
- «Δεν έχουμε χρόνο να σου απαντήσω τόσες ερωτήσεις. Θα απαντήσω μόνο τρεις» μεταβίβασε ο Χανς
- «Καλά –επεξεργάστηκε τα νέα δεδομένα ο Νέλσον- Πες μου τότε τι είναι Τυπογραφία;»
- «Σωστή ερώτηση Νέλσον –τον επαίνεσε ο Χανς-. Τυπογραφία ήταν η ανακάλυψη μίας μηχανής που μπορούσε να τυπώνει σε πολλά αντίτυπα φτιαγμένα από επεξεργασμένο χαρτί την πρωτότυπη σύνθεση»
- «Μα θα χρειάζονταν τόνους χαρτί για να αναπαρασταθεί και μόνη σύνθεση!» παρατήρησε ο Νέλσον
- «Σωστά. Αλλά δεν χρησιμοποιούσαν δυαδικό. Χρησιμοποιούσαν κάποιες γλώσσες εννοιολόγησης της πραγματικότητας που ονομάζονταν «αλφάβητο» ενώ κάποιες άλλες περιοχές είχαν περισσότερο πολύπλοκες μεθόδους τα ιδεογράμματα»
- «Σταμάτα» μετέφερε μια γερή δόση ηλεκτρισμού ο Νέλσον
- «Βαρέθηκες;»
- «Όχι. Σταμάτα να μου απαντάς δημιουργώντας μου άλλες ερωτήσεις. Δεν είναι ορθολογικό»
- «Δεν γίνεται διαφορετικά φίλε μου. Είσαι πολύ κενός σε αυτό το τομέα. Πες μου τη δεύτερη ερώτηση. Γρήγορα»
- «Καλά καλά. Θα παρακάμψω τις 21 αναπάντητες και θα ρωτήσω μία καινούργια. Τι είναι αυτό το αλφάβητο και τα ιδεογράμματα;»
- «Αχα, πονηρέψαμε βλέπω. Δύο ερωτήσεις σε μία. Για να απαντήσω όμως σε αυτή τη ερώτηση πρέπει να σου μεταφέρω ένα άλλο στοιχείο που νομίζω ότι θα σε συγκλονίσει»
- «Λέγε λοιπόν»
- «Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι μιλούσαν»
- «Μιλούσαν;!!»
- «Ω ναι. Έχεις προσέξει βέβαια ότι τα ζώα ανοιγοκλείνουν τα στόματα τους. Μιλάνε. Βγάζουν ήχους με τους οποίους επικοινωνούν μεταξύ τους και με τα άλλα πλάσματα»
- «Σοβαρά; Γι αυτό κάνουν αυτές τις γελοίες κινήσεις. Μα αυτό είναι γελοίο. Τι περισσότερο πιστεύουν ότι μπορούν να μας πουν; Αντιγράφω τις σκέψεις τους με μεγάλη ευκολία»
- «Μα φυσικά. Όμως οι αρχαίοι άνθρωποι ήταν σαν τα ζώα, δεν είχαν την ικανότητα να αντιγράφουν»
- «Δεν σε πιστεύω»
- «Το περίμενα. Θα σε αφήσω να αντιγράψεις ένα απόσπασμα από παλιά ταινία όπου οι αρχαίοι μιλούν αναμεταξύ τους»
- …….
- «Λοιπόν; Πως σου φάνηκε;»
- «Είσαι σίγουρος ότι αυτοί είναι άνθρωποι; Ότι καταγόμαστε από αυτούς;»
- «Ω ναι. Γκροτέσκοι έτσι;»
- «Έχουν ένα σωρό άχρηστα εξαρτήματα. Μοιάζουν με ζώα!»
- «Ναι βέβαια. Με τη διαφορά πως ο άνθρωπος ήταν το μοναδικό ζώο που με βάση τους πρωτόγονους ήχους δημιούργησε το αλφάβητο και τα ιδεογράμματα και αυτό οδήγησε σε εμάς, στο τελειότερο πλάσμα που δημιουργήθηκε ποτέ στον Γαλαξία» μετέφερε την έπαρση του ο Χανς «Συνεχίζω. Η δομή των αρχαίων γλωσσών ήταν βέβαια δυαδική αλλά η αντίληψη της δομικότητας της γλώσσας υπερέβαινε την αντιληπτική ικανότητα των αρχαίων. Μόνο πολύ αργότερα ανακάλυψαν ότι απλώς συνέθεταν αντιθετικά ζεύγη. Κάθε ιδεόγραμμα αντιστοιχούσε σε ένα αντικείμενο, υποκείμενο ή κατάσταση. Το σύστημα των αλφαβήτων είχε ψηφία τα οποία συνδυασμένα μεταξύ τους σχημάτιζαν λέξεις οι οποίες εκπροσωπούσαν αντικείμενα, υποκείμενα και καταστάσεις. Η τυπογραφία σιδερένιοι ακροδέκτες οι οποίοι αντιστοιχούσαν σε ιδεογράμματα ή γράμματα και τα οποία εμβαπτιζόμενα σε μελάνι μπορούσαν να τυπώνουν σε χαρτί τις σκέψεις των ανθρώπων»
- «Κατάλαβα. Και μετά τα αποθήκευαν έτσι;»
- «Όχι όχι. Μην είσαι βιαστικός. Τα αποθήκευαν ναι. Αλλά δεν είχαν ακόμα ανακαλύψει τον τρόπο να επανακτούν πληροφορίες. Ελάχιστα από αυτά τα στοιχεία που αποθηκεύονταν μπορούσαν να ανακληθούν κατά βούληση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι να ειδικεύονται σε συγκεκριμένα αντικείμενα και με την επανάληψη των πληροφοριών να γνωρίζουν σχεδόν ανακλαστικά τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνουν»
- «Συγνώμη»
- «Τι είναι πάλι;»
- «Γιατί μετέφερες δύο αρνήσεις;»
- «Α! Σου είπα και πριν, κοντεύω να αρχίσω να μιλάω όπως αυτοί. Αλλά θα μου περάσει. Φαντάζομαι»
- «Καταλαβαίνω. Όμως γιατί δεν μπορούσαν να επανακτήσουν αποθηκευμένες πληροφορίες; Δεν είναι λογικό»
- «Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις. Ήταν κάτι σαν την δική μας Απαγορευμένη Ζώνη. Αν είχαμε πρόσβαση σε αυτή τη περιοχή δεν θα χρειαζόταν τώρα να σου μεταφέρω όλες αυτές τις πληροφορίες. Θα τις γνώριζες ήδη. Και δεν θα χρειαζόταν να αντιγράφουμε τίποτα γιατί θα τα γνωρίζαμε από τα στιγμή της εκκίνησης μας όλα όσα είχαν προηγηθεί στην ανθρώπινη ιστορία»
- «Η Συλλογική Μνήμη» συλλογίστηκε ο Νέλσον «Είχα ακούσει ότι κάποιοι μπορούσαν να περάσουν στην Απαγορευμένη Ζώνη και να αντιγράψουν ..»
- «Παραμύθια. Αυτό δεν γίνεται. Τι λες, να συνεχίσω την ιστορία μου ή βαρέθηκες;»
- «Όχι, συνέχισε, σε παρακαλώ» μεταβίβασε βιαστικά ο Νέλσον
- «Πολύ μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας οι άνθρωποι κατάφεραν να φτιάξουν μια φορητή τυπογραφική μηχανή»
- «Πολύ έξυπνο εκ μέρους τους!»
- «Τι εννοείς Νέλσον;»
- «Ε να, αφού είχαν φορητές τυπογραφικές μηχανές μπορούσε ο καθένας να αντιγράψει τα έργα του σε όσα αντίτυπα ήθελε»
- «Δεν κατάλαβες. Οι γραφομηχανές τύπωναν μόνο την πρωτότυπη σύνθεση. Από εκεί και πέρα τα αντίτυπα έβγαιναν πάντα στο τυπογραφείο»
- «Τότε δεν καταλαβαίνω σε τι τους εξυπηρετούσε αυτή η εφεύρεση;» απόρησε ο Νέλσον
- «Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι πίστευαν ότι κάποιος μπορούσε να μεταφέρει με μεγαλύτερη ευκολία την σύνθεση στην γραφομηχανή παρά με το χέρι. Άλλωστε, το μηχάνημα εξασφάλιζε ότι η σύνθεση θα γινόταν κατανοητή από όλους ενώ το γράψιμο με το χέρι μπορεί να μην επέτρεπε στον αναγνώστη να κατανοήσει το κείμενο λόγω του γραφικού χαρακτήρα. Μην το πεις! Θα σου μεταβιβάσω μόνος μου τι είναι ο γραφικός χαρακτήρας. Κάθε άνθρωπος που μετέφερε τις σκέψεις του σε χαρτί με το χέρι είχε ένα μοναδικό γραφικό χαρακτήρα που πολλές φορές μπορεί να ήταν δυσνόητος για άλλους ανθρώπους»
- «Κατάλαβα, όπως το νευρικό σύστημα»
- «Μπράβο Νέλσον, αρχίζεις και μπαίνεις στο νόημα. Επεξεργάζεσαι θαυμάσια!!» μετέφερε ο Χανς και ο Νέλσον ένιωσε τα κυκλώματα του να υπερφορτίζονται.
- «Θα ήθελα πολύ να αντιγράψω τη συνέχεια. Συνεχίζεις σε παρακαλώ» παρακάλεσε τον Χανς
- «Λίγες περιόδους αργότερα οι άνθρωποι ανακάλυψαν τους υπολογιστές»
- «Υπολογιστές;» απόρησε ο Νέλσον
- «Ναι βέβαια, έτσι τους έλεγαν. Θέλω να κρατήσεις αυτό το τμήμα στη μνήμη γιατί παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον»
- «Εντάξει Χανς» μεταβίβασε πειθήνια ο Νέλσον
- «Οι υπολογιστές ήταν μηχανήματα που λειτουργούσαν με βάση το δυαδικό σύστημα αλλά έτρεχαν προγράμματα που μετέφραζαν το δυαδικό σε λέξεις ώστε οι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται αυτό που συμβαίνει και να χειρίζονται τα προγράμματα»
- «Δεν καταλαβαίνω, γιατί δεν έτρεχαν μόνοι τους τα προγράμματα;»
- «Γιατί δεν μπορούσαν. Ήταν προγραμματισμένα μόνο να λειτουργούν τα προγράμματα και όχι να τα χειρίζονται. Αλλά ήταν μέσω των υπολογιστών που οι άνθρωποι ανακάλυψαν ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν δεν διευκόλυνε την διαδικασία σύνθεσης όπως πίστευαν μέχρι τότε, αλλά, αντίθετα, την περιόριζε. Η γλώσσα χειραγωγούσε την σκέψη και περιόριζε τα αποτελέσματα της. Μόνο τότε οι άνθρωποι κατήργησαν τις γλώσσες και άρχισαν να σκέπτονται και να συνθέτουν σε δυαδικό. Μετά από μία πειραματική περίοδο που έγιναν μια σειρά από απεχθείς δοκιμές στον ανθρώπινο εγκέφαλο οι άνθρωποι κατάλαβαν ποια στοιχεία μπορούσαν να εκμεταλλευτούν από την λειτουργία των προγραμμάτων και ποιες όχι. Για παράδειγμα επιχείρησαν να επαναδιαμορφώσουν τους εγκεφάλους εγκληματιών και να τους φορτώσουν νέα στοιχεία πράγμα που στάθηκε αδύνατο. Στους υπολογιστές οι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα να επαναδιαμορφώνουν τον αποθηκευτικό χώρο κατά βούληση και να περνάνε νέα προγράμματα»
- «Αααα, πολύ σκληρό αυτό!» παρατήρησε ο Νέλσον
- «Μην ανησυχείς, οι υπολογιστές δεν αισθάνονταν τίποτα. Σου είπα και πριν, ήταν μηχανήματα, δεν είχαν νευρικό σύστημα»
- «Πάντως οι υπολογιστές μοιάζουν πολύ με τους ανθρώπους» παρατήρησε ο Νέλσον «Θα έλεγα, μοιάζουν μάλλον περισσότερο από τους αρχαίους»
- «Α, όχι, μην το λες αυτό. Οι υπολογιστές είναι φτιαγμένοι κατ` εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου αλλά διαφέρουν σε κάτι βασικό».
- «Δεν καταλαβαίνω, σε ποιο αναφέρεσαι;»
- «Οι υπολογιστές αποθήκευαν πληροφορίες όπως εμείς, επεξεργάζονταν πληροφορίες όπως εμείς, χρησιμοποιούσαν την ίδια γλώσσα με εμάς…»
- «Είδες που στο είπα» βιάστηκε ο Νέλσον
- «Μη βιάζεσαι. Δεν έχω αντίρρηση ότι σε όλα αυτά έμοιαζαν πολύ με εμάς με μία όμως διαφορά. Τα νέα δεδομένα που φορτώνονταν στους υπολογιστές δεν μετέβαλλαν τα ήδη αποθηκευμένα δεδομένα του και αυτό όπως ξέρεις είναι κάτι που συμβαίνει συνεχώς σε εμάς»
- «Δηλαδή γνώση τους ήταν παγιωμένη, νεκρή;»
- «Ακριβώς» διαβεβαίωσε ο Χανς
- «Τότε έχεις δίκιο, δεν έχουν καμία σχέση με εμάς. Ήδη νιώθω τη μνήμη μου κατειλημμένη κατά το ήμισυ μόνο για να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα που μου έδωσε η πληροφορία σου. Οι αρχαίοι ήταν οι πρόγονοι μας παρά το ότι δεν μας μοιάζουν καθόλου εξωτερικά»

Έξω από την αίθουσα που βρίσκονταν ο Χανς Μπλιξ και ο Νέλσον Μαντέλα δύο ανθρώπινες μορφές κοίταζαν μέσα από το τζάμι που τους επέτρεπε να παρατηρούν χωρίς να τους βλέπουν.
- «Λοιπόν, τι λες να συζητάνε οι Νευρωνικοί Υπολογιστές;» είπε ο ένας
- «Που να ξέρω, δεν είμαι τηλεπαθητικός. Το ερώτημα είναι τι θα τους κάνουμε;» προβληματίστηκε ο δεύτερος
- «Λες να είναι επικίνδυνοι;»
- «Τίποτα δεν αποκλείεται»
- «Καταστροφή λοιπόν;»
- «Καταστροφή βέβαια»
- «Όμως, τους λυπάμαι τους φουκαριάρηδες»
- «Γιατί; Δεν είναι παρά δύο μηχανήματα»