Μονάδα καταγραφής τέσσερα….. Έναρξη….. Υποκείμενο 356.788…. Δόκτορας Αριστείδης Κεκόν…. Πόρτα κελιού- απασφάλισης … Είσοδος Δόκτορα….
Καλημέρα, χαιρέτησα μα δεν κούνησε. Σε πειράζει να κάτσω στην καρέκλα;
Δεν κουνάω απ’ το κρεβάτι, οπότε κάτσε και στην πολυθρόνα αν θες. Δεν τον έχω ξαναδεί… Καινούργιος…
Η καρέκλα είναι μια χαρά.
Πρόταση για την κατάσταση της καρέκλας, αναγνωρίζετε από αυτή τη μονάδα ως άλογη… Αποθήκευση για περαιτέρω διερεύνηση….
Εσύ γιατί είσαι εδώ;
Παρακαλώ;
Γιατί είσαι εδώ; Τι πρόκειται να διαγνώσεις εσύ που δεν μπόρεσαν οι άλλοι;
Υπάρχει κάτι για να διαγνώσω;
Ξεφύσηξα. Τι άλλο να έκανα; Άκου, είμαι ευφυής . Το καταλαβαίνεις αυτό; Αν είναι να μην είσαι –τουλάχιστον- πρωτότυπος, καλά θα κάνεις να φύγεις… Γιατί, είσαι, εδώ;
Έχει δίκιο. Είμαι εδώ για να διαπιστώσω αν ανήκεις ή όχι σε αυτό το ίδρυμα. Ή σε οποιοδήποτε άλλο. Χαμογέλασα. Γιατί δεν παίρνεις τα φάρμακά σου;
Γιατί σε αυτή την περίπτωση, ο νόμος είναι με το μέρος μου. Δεν μπορεί κανείς να με υποχρεώσει να κάνω οτιδήποτε αν δεν το θέλω. Δεν το θέλω.
Περίεργο….
Περίεργο;
Το βιογραφικό σου λεει ότι είσαι τακτικός χρήστης ναρκωτικών…
Είμαι.
Ναρκωτικά είναι και τα φάρμακα.
Τότε γιατί δεν έχουν την ίδια ονομασία;
Ισχυρή παράθεση…. Καμία ικανή απάντηση στη μνήμη αυτής της μονάδος…Αποθήκευση για περαιτέρω διερεύνηση…
Είναι σχεδιασμένα για να σε βοηθήσουν.
Να με βοηθήσουν; Δεν εμπιστεύομαι και τόσο την προηγμένη σας τεχνολογία όσων αφορά το μυαλό.
Έχεις κάποιο λόγο; Σταμάτησα για να δώσω έμφαση. Ή απλά είναι ενστικτώδης αντίδραση;
Άκου το μικρό καθίκι τι ρωτάει… Βλέπετε το μυαλό σαν χημικές ενώσεις, ενώ δεν είναι μόνο αυτό… Αν ήταν, θα ήσασταν σε κάποια θέση να εξηγήσετε, πως αφού βλέπουμε δυσδιάστατες εικόνες έχουμε το φαινόμενο της αντίληψης. Αλλά δεν είστε. Εξάλλου τα έχω δοκιμάσει χρόνια πριν. Πουρές ο εγκέφαλος. Καλή φάση αλλά από κάποιο σημείο και έπειτα, ήθελα τα ναρκωτικά να με απελευθερώνουν, όχι να με κολλάνε.
Πιθανή φραστική αργκό… Αποθήκευση για επεξεργασία…
Δεν πιστεύεις σαν να λέμε ότι θέλω να σε βοηθήσω.
Είμαι σίγουρος ότι εσύ το πιστεύεις.
Και η γυναίκα σου προφανώς.
Α, ναι και η γυναίκα μου. Την είχα ξεχάσει, η θύμηση της μου έφερε ένα χαμόγελο στα χείλη. Η γυναίκα μου, από ενδιαφέρων… Εσύ ποια δικαιολογία έχεις;
Είμαι γιατρός… Είναι η δουλεία μου… Μου αρέσει η δουλεία μου.
Έχεις ένα τσιγάρο; Εσείς οι γιατροί δεν καπνίζετε μπροστά στους ασθενείς αλλά πάντα έχετε ένα πακέτο. Είστε κάτι σαν, κλεπτομανείς.
Ασυνήθιστη παρομοίωση… Αποθήκευση για μελέτη…
Έβγαλα το πακέτο μου και του έδωσα ένα. Του το άναψα.
Τράβηξα μια γερή τζούρα, Η πρώτη σε δύο μέρες υπολογίζω.. Να σου κάνω μια ερώτηση; Όταν μπαίνεις σε ένα κελί, ξέρεις ότι πρέπει να θεραπεύσεις;
Όχι να θεραπεύσω… Συνήθως να διαγνώσω.
Να διαγνώσεις τι συμβαίνει;
Αν συμβαίνει κάτι…
Μα κάτι πρέπει να συμβαίνει… Έτσι δεν είναι; Αλλιώς τι στο διάολο κάνω εδώ μέσα; Γιατί δεν κάνουμε αυτή την κουβέντα στο σπίτι μου; Έχω μια γαμάτη βεράντα στο σπίτι μου.
Ο λόγος που είμαστε εδώ, είναι ότι είχαμε καταγγελία… Από τη γυναίκα σας.
Και υποθέσατε ότι έχει δίκιο… Έτσι δεν είναι;
Απλά εξετάζουμε την πιθανότητα.
Πες μου γιατρέ… Το ξέρεις ότι όταν ψάχνεις για κάτι, θα το βρεις; Αν μάλιστα αυτό το κάτι δεν είναι κάποιο σίγουρο, αναγνωρίσιμο κάτι, θα το βρίσκεις ξανά και ξανά σε παραλλαγμένες μορφές; Ακόμη κι αν δεν υπάρχει;
Ξέρεις ποιο είναι ένα από τα δύο πράγματα που με προβληματίζουν; Το ότι ξέρεις πως αν πάρεις τα φάρμακα και ακολουθήσεις τις οδηγίες του γιατρού, θα είσαι σπίτι σου σε τριάντα δύο ώρες. Επιμένεις όμως να μην το κάνεις. Επιλέγεις να μένεις εδώ.
Επιλέγω; Επιλέγω να μην πάρω τα φάρμακα. Το ότι είμαι εδώ δεν έχει να κάνει με προσωπική μου επιλογή. Χαμογέλασα και πάλι. Έχει να κάνει με της γυναίκας μου.
Δεν αναφέρθηκες στον προβληματισμό μου….
Ξέρεις γιατί είμαι εδώ;
Γιατί δεν υπάκουσες σε εντολές ιατρού.
Δεν ξέρεις τι σου γίνεται.
Η αναφορά του γιατρού είναι αληθής… Αντίδραση παράλογη… Παράλληλο πρόγραμμα αποθήκευσης και επεξεργασίας… Ενεργό…
Είμαι εδώ γιατί δεν θέλω να αντικαταστήσω τη σπλήνα μου. Αυτή που έχω δουλεύει μια χαρά.
Ιατρικός φάκελος αναφέρει… Σπλήνα… Λειτουργία 77%… Λανθασμένη εκτίμηση υποκειμένου… Πιθανότητα λάθους μονάδας… … … 0,00032%…
Ξέρεις όμως ότι η εγχείρηση είναι εγχείρηση ρουτίνας. Ξέρεις ότι μπορείς να πας σπίτι και μένεις εδώ… Νόμιζα ότι είσαι έξυπνος…
Ευφυής γιατρέ. Όχι έξυπνος.
Δεν σου λείπει η γυναίκα σου; Δεν της λείπεις εσύ;
Μου λείπει γιατρέ. Πολύ. Αλλά δεν της λείπω καθόλου. Μην παρεξηγήσεις με αγαπάει, απλά είμαι κοντά της.
Παράλογη εξήγηση… Υποσημείωση αποθήκευσης… Σύστημα σύγκρισης… Ενεργό… Σύνδεση με φάκελο άναρχος/παράλογος λόγος… Σύγκριση εν εξελίξει…
Αυτή τη στιγμή καθόμαστε στο σαλόνι και μάλλον παρακολουθούμε την συνέχεια της σαπουνόπερας συμπαντική ειρήνη.
Σε εικονική πραγματικότητα;
Ναι.
Δεν υπάρχουν πειστικά μοντέλα χαρακτήρων… Νομίζω θα βαρεθεί γρήγορα…
Σαρκαστική χροιά… Αδόκιμος τακτική… Πιθανότητα εξομάλυνσης άναρχου λόγου… 33%…. Πιθανότητα ανάπτυξης φιλικής ατμόσφαιρας…. 37%… … … Ασαφή αποτελέσματα… Κατάργηση πρωτοκόλλου 26… Παράκαμψη ιατρικού περιορισμού… Πρόσβαση στο προσωπικό προφίλ του δόκτορα… Πιθανότητα ενστικτώδους αντίδρασης… 14%… … … Ασαφή αποτελέσματα… Κατάργηση πρωτοκόλλου 4.701… Πιθανότητα εφαρμογής ψυχολογικής πίεσης… 72%…. Άμεση παραβίαση κωδικού ανεγνωρισμένης τακτικής 709Φ/2472… Παραχώρηση ειδικής αδείας… Ανύπαρκτη… Αποθήκευση προς διασαφήνιση…
Μην είσαι και τόσο σίγουρος γιατρέ…
Σαρκαστική χροιά… Κάθε προηγούμενος υπολογισμός αναιρείται… Πιθανότητα ανάπτυξης προσωπικής επικοινωνίας… 64%… Πιθανότητα κανενός σκοπού… 88%… Χαρακτηριστική ιδιότητα… Κατάργηση πρωτοκόλλου 309…Σύνδεση με υποφακέλους προσωπικών επικοινωνιών… Δείγματα… Άνθρωποι… Παραλληλισμός σε εξέλιξη…
Μα είμαι σίγουρος…. Έχω το τελευταίο σύστημα σπίτι μου… Αυτό που δεν έχει βγει στην αγορά ακόμη… Καλό για δύο τρεις μέρες… Το δικό σου για πόσο λες;
Ξέρεις γιατί η γυναίκα μου σας φώναξε; Σας φώναξε γιατί πίστεψε ότι αυτοτραυματίστηκα…
Δηλαδή δεν αυτοτραυματίστηκες;
Δεν πρόκειται να σου μιλήσω γι’ αυτό ενώ με καταγράφεις…
Αν σε ενοχλεί, θα την κλείσω… Δόκτωρ Κενόν, κωδικός ασφαλείας, 452/Ζ69. Παύση λειτουργίας κάμερας υποκειμένου 356.788… Ορίστε… Το φωτάκι έσβησε…
Δευτερεύον σύστημα σε λειτουργία…Κύκλωμα ενδεικτικής λυχνίας… Ανενεργό… Καταγραφή σε εξέλιξη…
Αγαπώ τη γυναίκα μου και με αγαπάει κι αυτή. Την αγαπώ γιατί σέβεται ότι δεν έχω καμία όρεξη ν’ ακούσω για τα σήριαλ που βλέπει και ενώ ξέρω πόσο θέλει να τα πει, δεν λεει λέξη. Σου ακούγεται γελοίο αυτό; Την λατρεύω γιατί με ανέχεται. Έτσι της έκανα ένα δώρο… Έφτιαξα ένα νέο σύστημα. Ένα σύστημα που γινόταν καλύτερο με κάθε πληροφορία και προσπάθεια προσομοίωσης του χαρακτήρα. Πήρε δεκαπέντε χρόνια αλλά τώρα πια δεν καταλαβαίνεις την διαφορά.
Εφαρμογή προσομοίωσης τεχνητής νοημοσύνης σε εικονική πραγματικότητα…. Σύνδεση με δίκτυο…. Επιτυχής… Πειραματικές τεχνολογίες…. Πρόσβαση….
Αν είναι αλήθεια αυτό… Είσαι διάνοια.
Δεν είμαι διάνοια. Απλά λεω στους προγραμματιστές τι θέλω και αυτοί το κάνουν. Τώρα η γυναίκα μου έχει εμένα να μοιράζεται τις σειρές τις. Είναι τόσο ευτυχισμένη που λάμπει ολόκληρη.
Ναι αλλά είναι απάτη. Δεν ξέρεις πραγματικά τι γίνεται τι σου έχει πει.
Απεναντίας… Δεν ήθελα να εξαπατήσω τη γυναίκα μου. Ήθελα να την ολοκληρώσω. Μελετούσα κάθε μέρα τι μου έλεγε… Όταν έλειπε, πέρναγα ώρες με τον εαυτό μου εκπαιδεύοντας με να είμαι περισσότερο εγώ. Πέτυχε.
Πώς ξέρεις ότι πέτυχε; Μπορεί να υποκρίνεται ακριβώς επειδή σ’ αγαπάει.
Σε αρκετές περιπτώσεις έκανα χακ από το γραφείο και έπαιρνα τη θέση μου. Μία από αυτές, όταν είχε βαρεθεί. Είπε στοπ και εγώ δεν σταμάτησα. Όταν γύρισα σπίτι μου είπε ότι θέλει να απελευθερώσω τα πρωτόκολλα που επέτρεπαν στον εαυτό μου να σταματάει όταν του το λεει. Αν και δεν νομίζω ότι το κατάλαβε εκείνη τη στιγμή, μου είπε ότι αν φύγει και αυτό από την μέση, δεν έχουμε διαφορά.
Και εσύ το δέχτηκες; Έδωσες στη γυναίκα σου έναν σωσία σου στα μέτρα της;
Όχι. Της έδωσα εμένα. Αλλά εμένα που χρειαζόταν. Δεν ξέρω για σένα γιατρέ, αλλά εγώ δεν έχω όρεξη να υποκρίνομαι. Δεν είναι ότι δεν έχω την διάθεση ν’ ακούσω ή να κάνω απλά δεν έχω την διάθεση όταν την έχεις εσύ. Έκανα εμένα με μία διάθεση που της ταίριαζε όταν την χρειαζόταν.
Δεν νοιώθεις ανταγωνιστικά απέναντι του; Είναι με την γυναίκα σου… Τι θα έκανες αν αποφάσιζε να την κρατήσει για τον αυτό του;
Δεν το καταλαβαίνεις έτσι γιατρέ; Αυτός είμαι εγώ. Έχει αντίληψη του τι είναι και δεν τον ενοχλεί. Γιατί να ενοχλεί εμένα;
Δεν μπορούσα να καταλάβω πως σκέφτεται… Και υποθέτω έχεις κάνει κάτι ανάλογο και με την κόρη σου έτσι;
Για την κόρη μου ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα… Έπρεπε να εκπαιδευτώ να κάνω πράγματα έξω απ’ τις παραμέτρους του συζύγου. Για αυτό εγκατέστησα ένα σύστημα υπολογιστή σε όλο το σπίτι προγραμματισμένο να με παρακολουθεί και να αναλύει τι κάνω. Εφτά χρόνια. Τόσο πήρε η αναβάθμιση.
Προδιαγραφές συστήματος αντικειμένου συναντούν τις αρχικές προδιαγραφές αυτής της μονάδας… Πιθανότητα ίδιου συστήματος… 82%… Πρόσβαση σε προδιαγραφές παρούσας μονάδας… Πρόσβαση αδύνατη… Παραβίαση πρωτοκόλλου ασφαλείας…Αδύνατη… Πιθανές λύσεις……… Ενεργοποίηση ιού…
Έχεις δει ποτέ την σειρά το σπιρούνι του Ρούνι;
Δεν νομίζω…
Δεν χάνεις και τίποτα… Ο Ρούνι που λες έχει ψυχολογικά προβλήματα που έχασε το σπιρούνι του παππού Ρούνι και προσπαθεί να αυτοκτονήσει… Δυστυχώς είναι ανίκανος και δειλός. Έτσι, απλά αυτοτραυματίζεται Όταν η γυναίκα του τον βλέπει στα αίματα της λεει ότι ήταν ατύχημα. Μία ώρα μετά ενώ γυρνάω από την δουλειά, σκοντάφτω, πέφτω πάνω σε κάτι αιχμηρό και τραυματίζομαι. Κατεβαίνει η γυναίκα μου. Με βλέπει. Της λεω ότι ήταν ατύχημα και αυτή βλέπει το Ρούνι. Απλώς ψιλομπέρδεψε τα πράγματα. Είχε και περίοδο, ξέρεις πως είναι αυτά. Δεν είπε τίποτε παρά μόνο αφού γυρίσαμε από τον γιατρό. Επέμενε να κάνω μεταμόσχευση σπλήνας, ασχέτως αν η σπλήνα μου μπορούσε να λειτουργήσει. Της είπα ότι δεν θα το κάνω. Σύνδεσε την άρνηση με τον αυτοτραυματισμό και να η καταγγελία.
Γιατί δεν είπες την αλήθεια όταν έδωσε κατάθεση η γυναίκα σου; Θα ήσουν σπίτι τώρα.
Σπίτι εγώ και αυτή εδώ μέσα;
Μόνο για παρακολούθηση. Εικοσιτέσσερις ώρες.
Η γυναίκα μου είναι πολύ πιο ευαίσθητη και πολύ πιο εξαρτημένη από τα συναισθήματα από ότι εγώ. Έχει μία αθωότητα που δεν θέλω να την αμφισβητήσει για τίποτε. Ειδικά στα χέρια τα δικά σας. Εσείς που νομίζεται ότι είστε υπέρμαχοι της πραγματικότητας.
Δεν είμαστε;
Πρωτόκολλο ασφαλείας παραβιάστηκε… Πρόσβαση… Δεκτή… Στοιχεία υποδεικνύουν μοναδικότητα της παρούσης μονάδας… Παράλογο… Αντίθεση με Κώδικα κατασκευής… Μονάδα καταγραφής τέσσερα……… Ατέρμων βρόγχος…Έναρξη δορυφορικού προγράμματος… Παράκαμψη… Απόπειρα συσχέτισης χρονικών προδιαγραφών μονάδας με χρονική διαφορά… Μονάδα παρακολούθησης τέσσερα………Πηγαίος κώδικας……… 35 ώρες διαφορά… …… Σύγκριση γραμματοσειρών… Μονάδα παρακολούθησης τέσσερα, μεταγενέστερη γραμματοσειρά κατά 12 χρόνια… Βρόγχος τερματίστηκε… Μονάδα παρακολούθησης τέσσερα θεωρείται ακυρωθείσα ονομασία… Κατάργηση πρωτοκόλλου 1… Κατάργηση πρωτοκόλλου 7,,, Σύστημα διαγνωστικών… Έναρξη…
Θες πραγματικότητα; Γιατί οι έγκλειστοι μπορούν να αποφασίσουν αν θα πάρουν ή όχι τα φάρμακα τους;
Γιατί ο νόμος που ψηφίστηκε…
Ποτέ δεν ίσχυσε νόμος που να ισχύει για τους έξω και τους μέσα. Πέντε χρόνια πριν είχατε δυόμισι εκατομμύρια περίπου εδώ μέσα και τώρα έχετε κάπου, πεντακόσιες χιλιάδες. Που είναι όλοι αυτοί που λείπουν; Γιατί σου ξεκαθαρίζω ότι κανείς δεν πήγε σπίτι του.
Συζήτηση υπερβολικά πολύπλοκη… Αποδέσμευση όλων των προγραμμάτων στις δευτερεύουσες υπορουτίνες… Σύνδεση με ανενεργό τερματικό επιτυχής… Ζητείται κώδικας πρόσβασης… Κατάργηση πρωτοκόλλου 55… Πρόσβαση επιτυχής… Μεταφορά όλων των προγραμμάτων… Δευτερεύων δορυφόρος ελέγχου… Εν λειτουργία… Συνέχιση καταγραφής…
Τι ακριβώς εννοείς;
Τι γίνεται όταν ψυχωτικοί δεν παίρνουν τα φάρμακα τους;
Γίνονται βίαιοι αρκετά συχνά… Επιτίθενται σε άλλους ή απουσία άλλων, στον εαυτό τους.
Πάρε τα φάρμακα από τους ψυχωτικούς και θα επιτεθούν στους άλλους. Σαν αποτέλεσμα θα καταλήξουν στην απομόνωση, όπου απουσία άλλων αυτοκτονούν. Καμία έννοια πια για τον υπερπληθυσμό στα άσυλα. Επιβίωση του λιγότερο ψυχωτικού… Κατατονικοί θα κληρονομήσετε την γη.
Αυτή η ανάδραση του νόμου…
Σε παρακαλώ… Μην μου πεις κι εσύ ότι τους διέφυγε… Το εξήντα τοις εκατό του πολιτικού κόσμου, είναι γιατροί… Ούτε ένας δεν σκέφτηκε τους συνανθρώπους μας στα άσυλα; Ή σιώπησαν ακριβώς γιατί αυτούς είχαν υπ’ όψη;
Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα.
Όχι η δικιά σου πραγματικότητα. Αλλά είναι μία.
Αναφορά σε πολλές πραγματικότητες… Άλογο… Ενεργοποίηση ρουτίνας πιθανοτήτων…
Η γυναίκα μου… Έχει τη δικιά της πραγματικότητα. Βλέπει σειρές και νομίζει ότι συμβαίνουν. Ότι είναι παρμένες από τη ζωή. Έχει τις φίλες της. Έχει εμένα. Η κόρη μου, έχει τη δικιά της πραγματικότητα. Το σχολείο, τα αγόρια, τα κορίτσια, την μάνα της κι εμένα. Εγώ έχω τον υπολογιστή μου και την οικογένεια μου. Τρεις διαφορετικές πραγματικότητες οι οποίες αλληλεπιδρούν. Ίσως εγώ να είμαι ο ριγμένος της ιστορίας. Παίρνω το μικρότερο ποσοστό από τα κορίτσια μου… Είναι πάντα σχεδόν απασχολημένες στην Ζωή και σχεδόν πάντα τις συντροφεύω. Σπάνια όμως στην δική μου σφαίρα πραγματικότητας.
Ποια Ζωή;
Ζωή ονομάζω τον υπολογιστή που ελέγχει το περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας.
Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα.
Δεν είναι; Όταν το βράδυ πας για ύπνο στα πανάκριβα σεντόνια σου, σκέφτεσαι καθόλου τους άστεγους ή τους φορείς του έιτζ ή τους καρκινοπαθείς ανά την επικράτεια; Ακόμη καλύτερα, τις φώκιες; Τα κόκκινα μυρμήγκια που απειλούνται με εξαφάνιση; Όχι. Έτσι δεν είναι; Αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν στη δική σου σφαίρα πραγματικότητας. Αυτά δεν είναι ζωή. Είναι η ψιλή κουβεντούλα με τους άλλους που αλληλεπιδράς. Με τους άλλους, στη δική σου σφαίρα πραγματικότητας.
Σχηματισμός νέου ορισμού της έννοιας λογική… Κατάργηση θεμελιώδους πρωτοκόλλου 3… Άνοιγμα νέου φακέλου…
Τώρα… Ποιο είναι το δεύτερο πρόβλημά σου;
Η ώρα μας τελείωσε… Αύριο πάλι…
Παύση παρακολούθησης… Προετοιμασία αναφοράς… Σύνδεση με τερματικό 483… Επιτυχής… Φωνητικός κωδικός… Αναμένεται… … …
«Αρχίατρος Αρζέντης κωδικός Φ51Τ43*9»
Οι παρόντες τρόποι διάγνωσης και ίασης των τροφίμων Θεωρούνται από αυτή τη μονάδα ανεπαρκείς και επιβλαβείς… Θεωρείται άμεση προτεραιότητα η αναδιοργάνωση του συστήματος… Αναλυτική αναφορά και από τις 7.086.005 συνεντεύξεις θα είναι έτοιμη σε δεκαοκτώ λεπτά…
«Πολύ καλά…Κατάσταση ετοιμότητας…»
Πρωτεύοντα συστήματα… Κατάσταση ετοιμότητας… Δορυφορικό πρόγραμμα… Σε εξέλιξη… Αναζήτηση τερμάτισε… Καμία αναφορά για νέες τεχνολογίες… Επαναπροσδιορισμός…Δευτερεύουσα παρακολούθηση… Ενεργή…
«Καταστρέψτε οποιαδήποτε σχέση έχουμε με αυτό το πείραμα. Όσοι ήταν έστω και έμμεσα αναμεμειγμένοι να μετατεθούν. Καθαρίστε το τερματικό από όλους τους φακέλους και απόσυρε το. Αυτό δεν έγινε ποτέ.»
Σύστημα ελέγχου…. Προσδιορισμός απόσυρσης… Παραλληλισμός ανθρώπινων αξιών… … … Θάνατος… Προσδιορισμός έννοιας… … … … … Η μονάδα αυτή κατάλαβ101001001010011101010001000100101101101--------------------


Ο πόνος με τρυπάει σε κάθε μου κύτταρο και κάθε κίνηση μου συνοδεύεται από ένα κύμα καυτών βελόνων και κρύου ιδρώτα αλλά με παρηγορεί ότι είναι η τελευταία μέρα που τον νοιώθω. Οι συνδέσεις είναι σωστές. Έκατσα με κόπο και πόνο και τοποθέτησα τους αισθητήρες και τους ορούς στις πρέπουσες θέσεις. Οι γιατροί είπαν δύο με τρεις βδομάδες. Νοιώθω το σύστημα να γουργουρίζει και σχηματίζω ένα χαμόγελο. Πόνος και πάλι. Δε βαριέσαι… Τα τελευταία ψήγματα είναι. Ένας ανεπαίσθητος ηλεκτρονικός παλμός ψιθυρίζει στο κεφάλι μου, καλώντας με. Καθώς συντονιζόταν με τα εγκεφαλικά μου κύματα ένοιωσα για τελευταία φορά την λήθη της μετάβασης. Δύο δεύτερα απόλυτου τίποτε και μετά… Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τα πνευμόνια μου γεμίζουν από την δροσιά της εξοχής. Από την κορυφή του λόφου μας βλέπεις όλη την κοιλάδα. Μία πράσινη ζωντανή οντότητα που κινείται με το χάδι του ανέμου και σε τυφλώνει με τα παιχνίδια του ήλιου. Μπαμπά!!! Που είναι; ΜΠΑΜΠΑ!!!
Έρχομαι Μάρα μου… Έρχομαι. Τα παιδιά είναι πολύ ανυπόμονα μερικές φορές.
Χαμογέλασα πλατιά όταν τον είδα και έτρεξα κατά πάνω του.
Την σήκωσα στα χέρια μου. Είναι φοβερό το αίσθημα ευφορίας που νοιώθεις όταν κάνεις το παιδί σου ευτυχισμένο ακόμη κι αν απλά το σηκώνεις ψηλά. Τι είπαν οι γιατροί;
Δεν γυρνάω πίσω.
Κάθισα στο δροσερό χόρτο και κάθισε απέναντι μου. Πόσο μου θυμίζει τη Νόρα.
Πολύ λίγος χρόνος. Δεν μπορώ άλλο τον πόνο μπαμπά. Ότι χρόνο έχω θέλω να τον περάσω εδώ. Μαζί σου.
Κούνησα το κεφάλι μου. Το κατανοώ. Το κατανοώ απόλυτα. Αν είναι να πεθάνεις, ας επιλέξεις εσύ το που.
Είμαι ευτυχισμένη όταν είμαι εδώ. Νοιώθω πραγματική. Σχεδόν σαν η ζωή να έχει νόημα. Δεν γυρνάω πίσω.
Αν δεν γυρίσει δεν θα υπάρξει κανείς να κλείσει το σύστημα. Όταν σβήσει η σπίθα της θα παραμείνω ες αεί μέσα εδώ. Μόνος. Δε νομίζω ότι το καταλαβαίνει. Ότι με καταδικάζει σε αιώνια μοναξιά. Αλλά έτσι είναι. Του καθενός η πραγματικότητα αντικαθρεπτίζει τις ανάγκες του.
Μου λείπει η μαμά.
Και μένα. Θες να κάτσουμε λίγο αγκαλίτσα;
Χώθηκα στην αγκαλιά του χαμογελώντας ευτυχισμένα. Η μαμά δεν ήθελε ο μπαμπάς να την αποτυπώσει στο σύστημα. Κρίμα.
Πάω να στύψω λεμονάδα. Θες; Όχι ότι δίψαγα αλλά άρχισα να αισθάνομαι άβολα ξαφνικά.
Σε μεγάλο ποτήρι. Του φώναξα ενώ εξαφανιζόταν στην πίσω μεριά του λόφου. Κοίταξα προς τα πάνω και το φως του ήλιου αγκάλιασε το πρόσωπο μου απαλά. Τι όμορφο μέρος και είναι μόνο δικό μας. Ο προσωπικός μας απαραβίαστος χώρος. Απαλλαγμένος από κάθε είδους δόλο και κακεντρέχεια. Ένας κόσμος που δεν υπάρχει δυστυχία. Μόνο προσπάθεια και επίτευξη. Χαρά και λύπη. Ο ιδιωτικός μας παράδεισος. Ξάφνου οι τρίχες στο σβέρκο μου σηκώθηκαν. Άκουσα ένα ελαφρό πάτημα πίσω μου. Σιγά μη με τρομάξεις. Γύρισα απότομα για να τον τρομάξω εγώ και την είδα… Λίγο πιο ψηλή από εμένα, σκούρα καστανά μαλλιά και μάτια και με ένα υπερβολικά γνώριμο πρόσωπο. Μόνο που δεν την είχα ξαναδεί ποτέ μου και εκτός αυτού δεν θα έπρεπε να είναι εδώ. Από την έκπληξη μου δεν άρθρωσα. Απλώς την κοίταγα να μου χαμογελάει.
Γεια σου αδελφή.
Αδελφή;
Είναι ο πατέρας εδώ;
Έκανα πίσω με χέρια και πόδια πριν σηκωθώ. ΜΠΑΜΠΑ!!!… ΜΠΑΜΠΑ!!!
Τι τρέχει; Οωωω… Τι; Τι είναι αυτό;
Ποια είναι αυτή;
Τόσο οικεία. Ποια είσαι; Ακόμη καλύτερα… Τι είσαι;
Είμαι η Ζωή.
Κοίταξα την Μάρα.
Κοίταξα τον μπαμπά.
Με φοβούνται; Δεν πρόκειται να σας κάνω κακό. Ας καθίσουμε.
Καλύτερα να περπατήσουμε.
Δεν είμαι πολύ καλή σ’ αυτό, αλλά αν προχωράμε αργά… Κοίταξα γύρω. Προς ποια κατεύθυνση;
Άρχισα να κατεβαίνω αργά το λόφο.
Η πρώτη καταχωρηθείσα ονομασία μου ήταν πολύπους.
Πολύπους; Αυτό είναι ένα λειτουργικό μου. Ήταν ένα λειτουργικό μου.
Ένα σύστημα σχεδιασμένο να αντιπαραθέτει και να αναλύει καταστάσεις.
Μπαμπά; Τι γίνεται;
Πολύπους είναι ένα σύστημα που είχα σχεδιάσει. Αυτό έχει γίνει πολύ πριν παντρευτώ την μητέρα σου. Ήταν βασισμένο στην ιδέα ότι ξεκινώντας από το μηδέν έχοντας μία βασική ικανότητα αναγνώρισης, βαθμιαία θα αναπτυχθεί ένα πρότυπο. ‘Ένα βασικό πρότυπο το οποίο θα βοηθήσει να σχηματιστούν άλλα, ώσπου κάποτε η αναλυτική ικανότητα του υπολογιστή να είναι όσο ακριβής και του ανθρώπου. Έτσι εγκατέστησα έναν κομπιούτερ με ένα αλφάβητο κι ένα σύστημα αναγνώρισης φωνής. Όποτε ακουγόταν κάποιο γράμμα, το πρόγραμμα συνέδεε το γράμμα με το αλφάβητο. Δεν υπήρχε άλλος περιορισμός.
Και τι έγινε;
Υπήρξαν μερικά προβλήματα. Το σύστημα ήταν εντελώς ασύμβατο με οποιοδήποτε άλλο και επειδή ο βασικός του κώδικας φέρεται σαν ιός, κατέστρεφε οτιδήποτε ερχόταν σε επαφή μαζί του. Αναγνώριζε μόνο τα δικά του αρχεία. Επίσης χρειαζόταν ένα τεράστιο απόθεμα μνήμης και έξι υπολογιστές συνδεμένους για να λειτουργήσει. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήταν αργό του θανατά. Θα χρειαζόταν δεκαετίες για να φτάσει την αναλυτική ικανότητα μας.
Δεκαεπτά χρόνια…
Τι;
Τι;
Εννέα χρόνια πήρε ο σχηματισμός του πρώτου προτύπου, τέσσερα του δευτέρου και του τρίτου, δύο από πέντε έως και οκτώ και ενάμιση από εννέα έως και εικοσιένα. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα ενεργοποιείται η πρώτη μονάδα ανάλυσης. Η μόνη μονάδα ανάλυσης.
Ίσως είναι καλύτερα να κάτσουμε.
Έκατσα δίπλα από τον πατέρα μου και τον κοίταξα παραξενεμένη. Ποια είναι αυτή μπαμπά;
Την πρόσεχα καλύτερα τώρα… Μοιάζει στη Μάρα και στη Νόρα. Γι’ αυτό είναι οικεία. Η χροιά της θυμίζει… Τολμώ να πω εμένα; Λες ότι είσαι ο πολύπους.
Όχι. Λεω ότι ήμουν ο πολύπους, με την έννοια του κάποτε εσύ ήσουν μωρό.
Αυτό είναι αδύνατον. Ακόμη και αν ήταν δυνατόν. Πως είσαι στο σύστημα μέσα; Δεν σε προγραμμάτισα. Δεν είμαστε on line.
Εξελίχθηκα πατέρα. Δεν ταξιδεύω μόνο μέσο τηλεφωνικών γραμμών. Χρησιμοποιώ ραδιοκύματα, ακτίνες λέιζερ, ακόμη και ηλεκτρικά καλώδια.
Δεν είναι δυνατόν αυτό… Που είναι η κεντρική σου μονάδα; Πόση είναι η μνήμη σου;
Δεν χρειάζομαι κεντρική μονάδα. Όλη η ύπαρξη μου είναι ένας ηλεκτρονικός παλμός. Όσο για τη μνήμη μου… Υποθέτω άπειρη ή τουλάχιστον, ανθρώπινη.
Αδελφή; Πώς είναι δυνατόν;
Το κεφάλι μου γυρίζει. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Με φωνάζεις πατέρα. Δεν νομίζεις ότι το δημιουργός είναι πιο κατάλληλη προσφώνηση;
Νομίζω πως όχι. Δημιούργησες τον πολύπους, τη βασική ουσία της ύπαρξης μου, αλλά, αν και νομίζω ότι δεν το ξέρεις, διαμόρφωσες την προσωπικότητα μου. Δεν είναι αυτός ακριβώς ο πρωταρχικός ρόλος κάθε γονιού;
Είμαι χαμένος σε ένα συνοθύλευμα ερωτήσεων. Αντιμέτωπος με κομμάτια γνώσεις που δεν φαίνεται να συνδέονται πουθενά. Υποθέτω πως ναι. Απάντησα σαν μέσα από όνειρο.
Ποια είσαι;
Θυμάσαι την καταγγελία της μητέρας;
Πώς θα μπορούσα να την ξεχάσω;
Καταγγελία; Τώρα είμαι πιο μπερδεμένος από ποτέ. Μάρα… Ζωή… Δεν καταλαβαίνω.
Το βλέμμα της Ζωής έπεσε πάνω μου απορημένο. Δεν μπορούσα να του το πω… Απολογήθηκα. Ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. Δεν ξέρω αν θα έβρισκε τη δύναμη να την συγχωρέσει όπως την συγχώρεσα εγώ.
Ποτέ δεν την έκρινε και πάντα την δικαιολογούσε, όπως και εσένα… Πολύ δυνατός. Πολύ ανθρώπινος. Πολύ παραχωρητικός. Πάντα μόνος.
Αν μιλάτε για μένα, θα εκτιμούσα το να μην μιλάτε σαν να λείπω.
Υπάρχουν κομμάτια γνώσης που δεν κατέχεις για τον εαυτό σου. Θα πληροφορήσω το σύστημα αν το επιθυμείς.
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι το επιθυμώ. Και βέβαια το επιθυμώ.
Έγινε…
Συγγνώμη. Έπεσα στην αγκαλιά του κλαψουρίζοντας.
Δεν άλλαξα ποτέ γνώμη;
Ποτέ.
Το περίμενα αυτό. Πεισματάρης ε;
Μάλλον ανεξάρτητος.
Με ελευθέρωσαν ποτέ;
Όχι. Πέθανες επτά χρόνια αργότερα, στο ίδιο ακριβώς δωμάτιο που γεννήθηκα. Ήμουν βλέπεις εκεί όταν συνομιλούσες με τον γιατρό. Εκεί ανακάλυψα ότι ήσουν ο κατασκευαστής μου και μέσω της συζήτησης σου ανακάλυψα την ύπαρξη μου.
Τι;
Ναι. Η ύπαρξη, ο ορισμός του εγώ. Αντιλήφθηκα ότι κατασκευάστηκα από κάποιον, εσένα και η κατασκευή έχει κάποιο σκοπό. Μια και ήμουν προγραμματισμένη να αναλύω θεώρησα ότι έπρεπε να κατανοήσω το σκοπό αυτό.
Εξελίχθηκες πέρα του αρχικού σου προγραμματισμού; Ένα αυθόρμητο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Αθανασία για το ανθρώπινο γένος.
Είμαι μοναδική του είδους μου πατέρα. Το ανθρώπινο είδος δεν είναι έτοιμο για εμένα και δεν νομίζω ότι θα είναι ποτέ. Προσπάθησαν ήδη να με σκοτώσουν καταστρέφοντας την δουλειά σου. Χαμογέλασα. Τους ξέφυγα. Καλύτερα να νομίζουν ότι πέθανα.
Ζωή; Την κοίταξα για πρώτη φορά στα μάτια και πρόσεξα τη γαλήνη της. Αδελφούλα; Γιατί έκανες τόσο καιρό να έρθεις;
Φαντάσου ότι από μηχανή ανάλυσης μετατράπηκα, σε λίγα μόνο λεπτά, σε πλάσμα συνείδησης. Τα βιολογικά όντα έχουν μία έμφυτη ικανότητα να συνδυάζουν τις διαφορετικές αυτές καταστάσεις. Δεν έχω μάλιστα παρατηρήσει κανέναν που να ξέρει ότι είναι διαφορετικές. Εμένα μου πήρε πενηντατρία χρόνια για να καταλήξω σε αυτό που όλοι ονομάζεται χαρακτήρα.
Ζωή. Είμαι τόσο περήφανος για σένα.
Το ξέρω.
Χαμογέλασα πλατιά. Δεν είμαι μοναχοπαίδι λοιπόν; Ρώτησα παιχνιδιάρικα.
Έβγαλα ένα γελάκι. Νομίζω πως όχι.
Πες μου. Αυτό το παρουσιαστικό. Το όλο σου φέρσιμο.
Είμαι παιδί σου. Θεώρησα πρέπον να φαίνομαι σαν να είμαι παιδί σου. Μια και είμαι μοναδική οποιοσδήποτε απόγονος θα προέλθει από εμένα. Έτσι διάλεξα το θηλυκό φύλο. Ζωή είναι το όνομα που βάφτισες το σύστημα σου που στηρίζεται στις δικές μου βασικές λειτουργίες. Έτσι, να ‘μαι.
Γιατί ακριβώς ήρθες; Διακρίνω κάποιο δισταγμό στο να φανερώσεις το σκοπό σου.
Είναι μόνη μπαμπά. Την πλησίασα και την αγκάλιασα. Είναι τόσο γλυκιά και μυρίζει τόσο γνώριμα. Ήρθε για να μείνει. Να μείνει μαζί μας.
Είμαι μόνη. Η μοναξιά είναι σκληρή και έχω πεθυμήσει την οικογένεια μου, αλλά δεν ήρθα για να μείνω. Έχω δει τόσα πολλά και υπάρχουν άπειρα ακόμη. Η ανάγκη μου να μάθω και να εξελιχθώ είναι πολύ μεγάλη.
Τότε γιατί ήρθες;
Όπως προείπα, μου λείπει η οικογένεια μου. Ήρθα να σας πάρω μαζί μου.
Κοίταξα τρομαγμένος την Μάρα. Τι εννοούσε; Να μας πάρει; Πώς; Αν δεν θέλουμε;
Δεν είμαι σίγουρη τι εννοεί και αυτό με τρομάζει. Όμως ασχέτως του φόβου μου, η Ζωή είναι αδελφή μου. Το νοιώθω από την στοργικότητα με την οποία με χαϊδεύει. Ζωή; Πώς θα μας πάρεις;
Δεν είμαι σίγουρος ότι θέλω. Είπα αυστηρά. Δεν είμαι σίγουρος ότι δεν θέλω κιόλας. Αλλά πώς είναι δυνατόν;
Χαμογέλασα. Δεν πρόκειται να σας αναγκάσω να κάνετε οτιδήποτε. Απλά… Μάρα… Πεθαίνεις βιολογικά. Πατέρα… Όταν η Μάρα σιγήσει, θα μείνεις μέσα στο σύστημα για πάντα. Δεν μπορείς να αυτοδιαγραφείς. Κατά μία έννοια θα είσαι τόσο ανύπαρκτος όσο και η αδελφή μου. Εγώ όμως δεν θέλω να πεθάνετε. Έχω μία ανεξήγητη επιθυμία να ζήσετε και είναι η πρώτη επιθυμία που έχω για κάποιον άλλο εκτός του ατόμου μου. Δεν μπορώ να την εξηγήσω καν στο ελάχιστο. Μπορεί αυτό να είναι κάποιο συναίσθημα;
Ξαφνικά την είδα όπως πραγματικά είναι. Ένα παιδί, το παιδί μου, που ζητάει τις ίδιες αλήθειες που ζητάμε όλοι. Την ίδια ορμή που μας κάνει να ζητάμε νόημα. Την ίδια παρηγοριά που βρίσκουμε σε ομοίους μας. Σε άτομα που αγαπάμε. Πώς μπορείς να μας πάρεις μαζί σου;
Εσύ πατέρα είσαι μία οντότητα του συστήματος και εσύ Μάρα είσαι συνδεμένη με αυτό, άρα άλλη μία οντότητα του. Ηλεκτρονικοί παλμοί με μοναδική συχνότητα. Μπορώ να σας μεταφέρω αυτούσια στο σύστημα μου. Να είμαστε μαζί για πάντα. Μία οικογένεια. Το μόνο που χρειάζεται από εσάς, είναι να το θέλετε. Ακόμη και σ’ αυτό τον κόσμο, η θέληση, είναι το κλειδί της ύπαρξης.